Сільва Барунакаўна Капуцікян
Сільва Барунакаўна Капуцікян (арм.: Սիլվա Կապուտիկյան, 1919—2006) — найбуйнейшая армянская паэтэса XX стагоддзя, пісьменнік і публіцыст, акадэмік НАН РА. Заслужаны дзеяч культуры Армянскай ССР (1970). Заслужаны працаўнік культуры Грузінскай ССР (1980). Лаўрэат Сталінскай прэміі другой ступені (1952). Член УКП(б) з 1945 года.
Біяграфія
С. Б. Капуцікян нарадзілася 5 студзеня 1919 года, у Ерэване, у сям’і настаўніка і былога рэдактара рэвалюцыйнай газеты, уцекача з горада Ван Барунака Капуцікяна. Скончыла сярэднюю школу. У 1936—1941 гадах вучылася на філалагічным факультэце Ерэванскага ўніверсітэта, потым скончыла Вышэйшыя курсы Літаратурнага інстытута. Пачала друкавацца з 1933 года.
Член Саюза пісьменнікаў Арменіі з 1941 года. Дзейны член Нацыянальнай акадэміі навук РА (1994), акадэмій «Духоўнага яднання народаў свету» і «Па пытаннях прыроды і грамадства». Была дэпутатам Ерэванскай гарадской Савета дэпутатаў працаўнікоў. Член Міжнароднага інтэлектуальнага клуба «ПЕН-клуб».
Займала актыўную пазіцыю па Карабахскаму пытанню. Адзін з лідараў карабахскага руху. Разам з Зорыем Балаянам 26 лютага 1988 года сустракалася з Гарбачовым, спадзеючыся ўгаварыць яго вырашыць карабахскае пытанне ў карысць Арменіі. Аўтар мноства патрыятычных твораў.
З пачатку 1990-х паэтэса выступала з вострай крытыкай армянскіх улад і іх палітыкі, пасля падаўлення мітынгаў апазіцыі ў 2004 года вярнула атрыманы ў 80-годдзе Ордэн Святога Месропа Маштоца прэзідэнту Арменіі Р. Качарану.
Паэтэса сканала ў Ерэване, 26 жніўня 2006 года. Пахавана ў ерэванскім Пантэоне імя Камітаса.
Асабістае жыццё
Была замужам за армянскім паэтам Аванесам Шыразам, маці скульптара Ара Шыраза.
Творчасць
С. Б. Капуцікян — аўтар больш 60 кніг на армянскай і рускай мовах, таксама перакладзеных на многія мовы свету. У сваіх вершах С. Б. Капуцікян часта звяртаецца да тэм кахання, жаночай адзіноты, патрыятызму і самаахвяравання.
Часта бываючы ў розных краінах, цесна мела зносіны з прадстаўнікамі армянскай дыяспары (як у Арменіі, так і ў дыяспары асаблівай папулярнасцю карыстаўся верш Капуцікян «Паслухай, сынок»), напісала шэраг публіцыстычных прац («Караваны яшчэ ідуць», «Караваны падаляюцца» і інш.), дзе з болем падымала асноўныя праблемы нашчадкаў армянскіх уцекачоў — нуда, адчужэнне, згасанне заходнеармянскай мовы, змаганне за самазахаванне, пошукі ідэнтычнасці, высілкі па прызнанні генацыду армян.
Зноскі
- ↑ Silva Kaputikyan // Find a Grave — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Капутикян Сильва Барунаковна // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Library of Congress Authorities — Library of Congress. Праверана 19 лютага 2020.
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сільва Барунакаўна Капуцікян- Армянская литература
- Сильва Капутикян Архівавана 27 лютага 2009. на на портале ПоэзоСфера Архівавана 27 лютага 2009.
- Алексанян Е.А. Сильва Капутикян (литературный портрет) // Журнал «Литературная Армения». — 1960. — № 4.
