Васіль Міхайлавіч Сокал

Васіль Міхайлавіч Сокал (22 кастрычніка 1921 — 2002) — мемуарыст, краязнаўца, настаўнік, публіцыст, нарысіст выдатнік народнай асветы, інвалід Вялікай Айчыннай вайны.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. ў вёсцы Зубелевічы Навагрудскага павета (сёння — Ляхавіцкі раён Брэсцкай вобласці). У 1944 годзе быў прызваны в рады Чырвонай Арміі і адасланы на фронт. А ў ліпені 1946 года был зволены ў запас і вярнуўся ў вёску Зубелевічы. У верасні 1946 года палучыў першае працоўнае месца камсорга Падлескай школы. Скончыў факультэт філалогіі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта.

З 1985 года быў членам камісіі па напісанні кнігі «Памяць. Ляхавіцкі раён».

У 1987 годзе выйшаў з радоў КПСС па ідэалагічных матывах.

Працаваў настаўнікам, загадчыкам па вучэбнай частцы і дырэктарам сельскіх школ.

На хвалях часу: летапіс. — Мн.: Медысонт, 2008.
Парадоксы і метамарфозы Івана Шамякіна — Беларуская маладзёжная, № 4 (155), 2000.
З кім вы, сейбіты «Разумнага, добрага, вечнага»? — Наша Слова № 8(39) 24. 2. 1999.
За лепшую будучыню. — артыкул у кнізе «Памяць. Ляхавіцкі раён». Пад рэд. В. У. Скалабана — Беларуская Савецкая энцыклапедыя імя П.Броўкі, 1989. — с.157-167.

Васіль Сокал // На хвалях часу: летапіс — Мн.: Медісонт, 2008. ISBN 978-985-6887-16-4

Тэмы гэтай старонкі:

Катэгорыя·Пісьменнікі паводле алфавіта Катэгорыя·Пісьменнікі Беларусі

Змесціва гэтай старонкі з праектаў амерыканскага фонда «Вікімедыя» дасяжнае пад сукупнай ліцэнзіяй CC BY-SA 3.0 і GFDL.