Вячаслаў Васільевіч Тычын
Вячаслаў Васільевіч Тычын (8 кастрычніка 1909, Нова-Аляксандраўск /цяпер Зарасай/, Ковенская губерня, Расійская Імперыя — 2 сакавіка 1994, Падмаскоўе) — пісьменнік, член Саюза пісьменнікаў з 1952 г.
Нарадзіўся ў сям’і агранома і настаўніцы, з 18 гадоў пачаў працаваць: Данбас, Паўночны Каўказ. У 1937 г. трапіў пад рэпрэсіі. Быў на Калыме. У 1944 г. рэдактар мясцовага радыёвяшчання на Аўтабазе № 1 «Дальбуда». У 1945 г. працаваў карэспандэнтам магаданскіх газет «Советская Колыма» і «Стахановец Заполярья». Затым пераехаў у Іркуцкую вобласць. З 1964 г. у Курску, адказны сакратар Курскай пісьменніцкай арганізацыі (1964—1966). Затым жыў у Падмаскоўі.
Творы
- Большая Сибирь. Роман. Иркутск. 1952. 328 с.
- Год жизни. Роман. Иркутск. 1958. 507 с.
- Отважные мальчишки. Рассказы. Иркутск. 1961. 44 с.
- Трое из океана. Приключенческая повесть. Иркутск. 1963. 216 с.
- Птичий перевал. Москва. 1964. — 18 с.
- Снежная Россия. Роман. Москва. 1964. 336 с.
- Год жизни. Роман. Москва. 1965. 454 с.
- Трое из океана. Приключенческая повесть. Воронеж. 1966. 207 с.
- Желтая операция. Рассказы. Воронеж. 1967. 167 с.
- Снежная Россия. Роман. Воронеж. 1968. 314 с.
- Невидимая рука. Рассказы. Воронеж. 1972. 84 с.
- Год жизни. Роман. Москва. 1981. 432 с.
- Каникулы на колесах. Повесть. Киев. 1988. 270 с.
- Время бросать камни. Роман. Москва. 1991. 414 с.
Зноскі
Літаратура
- Тычин Вячеслав Васильевич. // Писатели Восточной Сибири (Краткий библиографический указатель). Новосибирск.1956. С. 261.