Уладзімір Гайдук

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Гайдук.

Уладзімір Гайдук (7 верасня 1941, в. Тарнопаль, цяпер Падляскае ваяводства, Польшча — 24 лютага 2012, в. Тарнопаль) — беларускі паэт.

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Вучыўся ў Беластоцкім карэспандэнцыйным ліцэі. Займаўся сельскай гаспадарскай на сваім хутары. Супрацоўнічаў з газетай «Ніва»

Першыя вершы напісаў яшчэ вучнем пачатковых класаў. Дэбютаваў у 1956 г. лістом-вершам «Пазнаёмімся» і вершамі «Захад сонца» і «Зіма ідзе» («Ніва»). У 1956—1958 гады творы У. Гайдука друкаваліся ў «Ніве» сістэматычна. Аўтар зборнікаў паэзіі, член Беларускага літаратурнага аб’яднання «Белавежа».

Бібліяграфія

Ракіта. — Беласток, 1971;
Блакітны вырай. — Беласток, 1990;
Пах аернага хлеба. — Беласток, 1997. — 40 с.

Літаратура

Чыквін Я. Самотнік у свеце рэчаў // Далёкія і блізкія (серыя «Беларускія пісьменнікі замежжа», кн. 16) / Бібліятэчка Беларускага літаратурнага аб’яднання «Белавежа». — Беласток, 1997.

Тэмы гэтай старонкі:

Катэгорыя·Пісьменнікі паводле алфавіта Катэгорыя·Беларускамоўныя паэты Катэгорыя·Паэты Польшчы

Змесціва гэтай старонкі з праектаў амерыканскага фонда «Вікімедыя» дасяжнае пад сукупнай ліцэнзіяй CC BY-SA 3.0 і GFDL.