Ікт
Ікт (лац.: ictus — націск) — моцнае месца ў вершы, на якое звычайна падае рытмічны націск. Паміж іктамі ў сілаба-танічным вершы знаходзяцца міжтактавыя інтэрвалы, якія займаюць адзін або два склады. Чаргаванне тых і другіх утварае метр верша. У трохскладовых памерах ікты, за рэдкім выключэннем, супадаюць з націскнымі складамі, у двухскладовых — часта не супадаюць (пірыхій, спандэй).
Літаратура
- Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн.. — Мінск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2 000 экз. — ISBN 985-08-0598-6.
- Рагойша В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Мінск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-11-0197-4.