Абд аль-Кадзір
Абд аль-Кадзір (Насір-ад-дзін ібн Мухіддзін аль-Хасані; 6 верасня 1808 — 26 мая 1883, Дамаск) — нацыянальны герой Алжыра, палкаводзец, палітычны дзеяч, навуковец, аратар, паэт.
Біяграфічныя звесткі
Паходзіў са старажытнага і знатнага марабуцкага (святарскага) роду ў Аране. У 1832—47 узначаліў паўстанне супраць французскай акупацыі Алжыра. У 1832 абвешчаны султанам Заходняга Алжыра, прыняў тьпул эміра. На працягу 15 гадоў даволі паспяхова змагаўся з французскімі інтэрвентамі, але ўрэшце пацярпеў паражэнне, адпраўлены ў Францыю. У 1847—52 зняволены ў Францыі. Жыў пад хатнім арыштам з сям’ёй, вызвалены Напалеонам ІІІ. У 1852 пераехаў у Бурсу, потым у Дамаск.
3 1855 займаўся багаслоўем у Дамаску. Падарожнічаў, наведаў Сусветную выстаўку ў Парыжы ў 1867, прысутнічаў на адкрыцці Суэцкага канала ў 1869, двойчы здзейсніў хадж.
Аўтар прац па вайсковай справе, рэлігійна-філасофскага трактата.
Зноскі
- 1 2 Абд аль-Кадир // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. — Т. 1 : А — Ангоб. — С. 15. Праверана 27 ліпеня 2016.
- 1 2 Abdelkader // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 1: А — Аршын. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1), ISBN 985-11-0035-8.
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Абд аль-Кадзір
