Алена Аляксандраўна Ігнацюк

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Ігнацюк.

Артыкулу нестае спасылак на крыніцы. Змест мусіць быць правяральным або яго могуць выдаліць. Вы можаце адрэдагаваць артыкул, дадаць спасылкі на аўтарытэтныя крыніцы.

Алена Аляксандраўна Iгнацюк (нар. 1962, Восаўцы, Драгічынскі раён) — беларуская паэтэса, сябра Саюза беларускіх пісьменнікаў з 2002 года (рэкамендавалі: Р. Барадулін, Л. Галубовіч, М. Скобла). Даследчыца літаратуры, кандыдат філалагічных навук (1999).

Біяграфія

У 1983 годзе скончыла філалагічны факультэт Брэсцкага дзяржаўнага педагагічнага інстытута імя А. С. Пушкіна. Працавала настаўніцай у Белінскай СШ Драгічынскага раёна, пасля — выкладчыкам у Брэсцкім дзяржаўным універсітэце. З 1999 па 2004 гады — старшы навуковы супрацоўнік Нацыянальнага навукова-асветнага цэнтра імя Ф. Скарыны (г. Мінск). Цяпер выкладае культуралогію і эстэтыку ў Палескім універсітэце (г. Пінск).

Аўтар кніг паэзіі: «Нота Ля» (2000), «Летаргія» (2006), «Дыярыуш для дзівалова (зімовыя фантасмагорыя)» (2018), шэрагу літаратуразнаўчых артыкулаў у часопісах «Роднае слова», «Мастацтва». Пачынала пісаць вершы на рускай мове, цяпер яе вершаваная мова — толькі беларуская. Вершы друкаваліся ў часопісах «Крыніца», «Бярозка», «Нёман», «Маладосць», «Беларусь», «Дзеяслоў», «Полымя», штотыднёвіку «ЛіМ» і інш.

Бібліяграфія

• Будзе ўсё наадварот: вершы / Алена Ігнацюк. — Мінск : Кнігазбор, 2016. — 95 с. — (Кнігарня пісьменніка; вып. 79).
• Нота «Ля»: [вершы, паэмы] / Алена Iгнацюк. — Мiнск : Медысонт, 2000. — 134 с.
• Летаргiя: вершы / Алена Iгнацюк. — Мiнск : Беларускі кнiгазбор, 2006. — 91 с.