Алесь Дубровіч
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Рэдзька. Алесь Дубровіч, сапр.:Аляксей Рыгоравіч Рэдзька (1910, в. Галубічы Дзісенскага пав. Віленскай губ., цяпер в. Каралевічы, Глыбоцкі раён, Віцебская вобласць — 7 лістапада 1942, Глыбоччына) — беларускі паэт.
Біяграфія
Друкавацца пачаў у 1928 годзе (карэспандэнцыі ў газеце «Доля працы»). У 1933 годзе апублікаваны яго першы верш «Беларусь». Удзельнік 1-га нелегальнага з’езда заходнебеларускіх пісьменнікаў (Вільня, 1933). Арыштаваны польскімі ўладамі ў 1934 годзе за падпісанне і публікацыю «Дэкларацыі групы паэтаў да ўсіх пісьменнікаў Заходняй Беларусі». Два з паловай гады без суда правёў у віленскай турме на Лукішках. Палітвязні выдавалі рукапісны часопіс «Краты», дзе ён змяшчаў свае творы пад псеўданімамі Макар і Мікіта. Пасля вызвалення ў 1936 годзе узяў псеўданім «Алесь Дубровіч». Актыўна друкаваўся ў заходнебеларускіх перыядычных выданнях («Беларускі летапіс», «Калоссе»). У кастрычніку 1939 года быў дэлегатам Народнага сходу ў Беластоку. У 1940 года пасля з’яднання Заходняй Беларусі з БССР працаваў карэспандэнтам газеты «Вілейская праўда». У гады вайны ў антыфашысцкім падполлі. Быў арыштаваны ў канцы лістапада 1942 года акупацыйнымі ўладамі; расстраляны.
Дзед вядомага дудара, музыканта і майстра народных інструментаў Дзмітрыя Дзёміна.
Творы
- У кн.: Сцягі і паходні. Мн., 1965;
- Крывёю сэрца. Мн., 1967;
- Радзіме — радок і жыццё. Мн., 1986.
Ушанаванне памяці
- Помнік на месцы расстрэлу патрыётаў, непадалёк ад вёскі Галубічы.
- Адна з вуліц горада Глыбокае носіць імя Алеся Дубровіча.
- У 2012 годзе ў Глыбокім была адкрыта Алея гонару, на якой устаноўлены бюст паэта[1].
Зноскі
- ↑ Да 105-гадовага юбілею паэта Алеся Дубровіча // Глыбоцкая централізаваная бібліятэчная сістэма
Крыніца
- Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 1. Абрамовіч—Кушаль. / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Смаленск, 2003. — 480 с. — ISBN 985-6374-04-9.