Алесь Савіцкі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Савіцкі.
Аляксандр Ануфрыевіч Савіцкі; вядомы як Алесь Савіцкі; 8 студзеня 1924, Полацк — 5 кастрычніка 2015) — беларускі пісьменнік, грамадскі дзеяч. Ганаровы грамадзянін г. Полацка (1987). Член Саюза пісьменнікаў СССР і СП БССР з 1961 года.
Біяграфія
Нарадзіўся 8 студзеня 1924 года ў Полацку ў сям’і кадравага афіцэра Чырвонай Арміі. З 1942 года — партызан атрада «Смерць фашызму», з 1943 года — камандзір падрыўной групы атрада «Бальшавік» брыгады імя Варашылава на Віцебшчыне. У 1944—1945 гадах — у Савецкай Арміі, удзельнічаў у вызваленні Літвы, Польшчы, у баях за ўзяцце Берліна. Быў тройчы паранены. Пасля дэмабілізацыі (1945) працаваў у рэдакцыі полацкай газеты «Бальшавіцкі сцяг» (пазней «Сцяг камунізму»). У 1958 годзе скончыў Літаратурны інстытут у Маскве, у 1961 годзе — аспірантуру пры ім. У 1961—1962 гадах — загадчык рэдакцыі выдавецтва «Ураджай», у 1962—1969 гадах — вучоны сакратар Літаратурнага музея Якуба Коласа. У 1969—1973 гадах загадваў сектарам мастацкай літаратуры аддзела культуры ЦК КПБ. Памёр 5 кастрычніка 2015 года[1].
Творы
Літаратурнай дзейнасцю займаецца з 1943 года (Ветрынскі раён, газета «Чырвоная звязда»). Першы празаічны твор апублікаваны ў 1948 годзе (полацкая абласная газета «Бальшавіцкі сцяг»). Аўтар мастацкіх і дакументальных кніг, аповесцяў для дзяцей. Шэраг твораў перакладзены на рускую, украінскую, узбекскую, грузінскую, славацкую мовы.
Бібліяграфія
Мастацкія аповесці
- «Кедры глядзяць на мору» (1960)
- «Пасвілі паводкі» (1962)
- «Самы высокі паверх» (1969)
- «І Нічога ўзамен» (1973)
- «Скажы мне праўду» (1978)
- «Узаранае поле» (1978)
- «Белая знічка» (1984)
Дакументальная аповесць
- «Наступ пракладае Першы» (1971)
Раманы
- «Жанчыны» (1963)
- «Палын - зелле горкае» (1967)
- «Верай і праўдай» (1976)
- «Толькі Аднойчы» (1979)
- “Зямля не раскажа» (1980)
- «Літасці не чакай» (1982)
- «Памерці заўсёды паспееш” (1983)
- «Верасы» (1987)
- «Пісьмо ў рай» (2011)
- дакументальны раман «Обаль» (1989)
- зборнік апавяданняў «Белы гарлачык» (1965) зборнік апавяданняў для дзяцей «Шкляная нітка» (1970), трылогія «Дзівосы Лысай гары» (аповесці-казкі «Радасці і нягоды залацістага карасіка Бубліка», «Прыгоды Муркі” і “Яўгенка, Лінда і Рык»). У 1982 годзе выйшаў збор выбраных твораў у двух тамах.
Узнагароды і прэміі
- Ордэн Чырвонай Зоркі
- Ордэн Айчыннай вайны I ступені (1985)
- Ордэн «Знак Пашаны» (1984)
- Ордэн Славы III ступені (1944)
- Ордэн Францыска Скарыны (2009)
- Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь імя Якуба Коласа (2002) — за кнігу «Дзівосы Лысай гары».
Літаратура
- Савік Л. С. Савіцкі Алесь (Аляксандр Ануфрыевіч) // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 14: Рэле — Слаявіна. — С. 69. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14), ISBN 985-11-0035-8.