Алесь Салагуб
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Салагуб. Алесь Салагуб (18 кастрычніка 1906, в. Зарудзічы, цяпер Смаргонскі раён — 17 мая 1934) — беларускі паэт, вязень Лукішак.
Скончыў Віленскую беларускую гімназію (1927), у 1928 годзе нелегальна перайшоў у БССР, дзе скончыў БДУ (1931). 10 жніўня 1933 г. арыштаваны і 17 мая 1934 г. расстраляны. Друкаваўся з 1925 года, у 1929 г. у Мінску выйшаў зборнік вершаў «Лукішкі»[1]. У 1961 годзе ў часопісе «Полымя» апублікаваны яго «Лукішскі дзёньнік».
Зноскі
- ↑ Лукішкі: Зб. вершаў. — Мн. : Белдзяржвыд, 1929. — 126 с.
Літаратура
- Беларускія пісьменнікі : біябібліягр. слоўн. Т. 5. — Мн., 1995. — С. 239.
- Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі. Т. 4. — Мн., 1986. — С. 613.
- Беларускія пісьменнікі (1917—1990). — Мн., 1994. — С. 481.
- Беларуская ССР : карот. энцыкл. Т. 5. — Мн., 1981. — С. 534.
- Беларуская энцыклапедыя. Т. 14. — Мн., 2002. — С. 96.
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Алесь Салагуб- Алесь Салагуб у зборніку «Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. 1794—1991» (бел.)
- Алесь Салагуб у энцыклапедыі slounik.org (бел.)
