Ганна Янсан
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Янсан.
Ганна-Марыя Анжаліка Янсан (13 лютага 1958, Вісбю) — шведская пісьменніца, журналістка.
Бiяграфiя
Ганна Янсан нарадзілася 13 лютага 1958 года ў г. Вісбю (Швецыя). Яна пачала сваю кар’еру ў якасці медсястры, нягледзячы на тое, што ўвесь час губляла прытомнасць пры выглядзе крыві. Пісаць раманы Янсан пачатку ў 1997 годзе пасля таго, як яе сям’я купіла кампутар. У гэты час яна працавала медсястрой на працягу дваццаці гадоў, але адчула, што прыйшоў час паспрабаваць нешта новае. Янсан заявіла: «У школе я ненавідзела пісаць эсэ, а потым мы купілі кампутар дадому, і раптам я выявіла, што на самой справе адчувала сябе шчаслівай, калі я пісала» У 1998 годзе Ганна-Марыя пачала пісаць свой першы раман, прымушэннем для якога з’явілася гісторыя адной 80-гадовай пацыенткі, над якой здзекаваўся сын. Першы раман злачынства Янсан «Stum sitter guden» быў апублікаваны ў 2000 годзе. Яна напісала два рамана да гэтага, але не смаглi знайсці выдаўца для іх. З 2000 года Ганна-Марыя выдавала па меншай меры адзін раман у год. Акрамя таго, Янсан напісала некалькі дзіцячых кніг. Дзеянні паліцэйскіх раманаў Янсан адбываюцца на востраве Готланд. Ва ўсіх з іх галоўнай гераіняй з’яўляецца інспектар Марыя Верн. У 2006 г. раман Янсан «Дзіўная птушка» (Främmande fågel) быў намінаваны на Glasnyckeln (The Glass Key) як лепшы скандынаўскі крымінальны раман і быў адаптаваны ў тэлевізійных шоу TV4 ў 2008 годзе.
Нягледзячы на сваю з гэтага часу паспяховую кар’еру пісьменніка, Янсан па-ранейшаму працуе няпоўны працоўны дзень медсястрой у лёгачнай клініцы ў Эрэбру. Яна заўдавела, мае трох дарослых дзяцей. У цяперашні час жыве ў грамадзянскім шлюбе (муж — псіхолаг) непадалёк ад г. Эрэбру.
Кнігі Ганны Янсан выходзілі ў выдавецкай серыі Іншаземка: Лекі ад нуды. У 2000 годзе яна апублікавала свой першы трылер з пратаганіста Марыяй Верн — маладой жанчынай-паліцыянтам, якой прысвяціла чатырнаццаць раманаў і некалькі апавяданняў, уключаючы дадзены. У першых раманах Верн працуе на мацерыку, а летам бярэцца за складаныя выпадкі на Готландзе, але да сёмай кнізе яна ўжо перабіраецца на востраў. У трылерах Ганны Янсан шмат месца адведзена, акрамя расследаванняў, асабістым жыцці Марыі Верн, якой даводзіцца спалучаць цяжкую працу з выхаваннем дваіх дзяцей і ваўчкамі умілаваных. У 2010 годзе Ганна Янсан пачала весці раўналежную серыю кніг для падлеткаў, дзе галоўны герой — адзінаццацігадовы Эміль Верн, старэйшы сын Марыі. Натхнёны працай маці, ён адкрывае дэтэктыўнае агенцтва. Сёння Ганна Янсан — адна з самых папулярных шведскіх пісьменніц. Паводле яе кнігам здымаюць кіно і тэлевізійныя фільмы; ролю Марыі Верн выконвае вядомая актрыса Эва расе.
Экранізацыі
У 2010 г. быў экранізаваны першы раман Ганны-Марыі «Stum Sitter Guden». Карціна называецца «Марыя Верн — Бог застыў у маўчанні». У лесе, за межамі Краун-Бі, знойдзены чалавек, які вісіць з дзідай у жываце. Вакол яго развешаны мёртвыя жывёлы: сабака, котка, трус і певень. І ўсё нагадвае рытуал Дзень зімовага сонцастаяння, які праводзіцца ў паганскія часы як даніну павагі асам. Марыя Верн і яе каманда пачынае расследаваць справу аб вар’яцкім забойцу. Паралельна са складаным расследаваннем, яна спрабуе вырашыць сур’ёзныя хатнія праблемы — бо ў яе двое маленькіх дзяцей, сапсаваны муж і жудасная свякроў.
Літаратура
Раманы Ганны Янсан былі прададзеныя ў колькасці чатырох мільёнаў асобнікаў і перакладзеныя на шаснаццаць моў. Кнігі аб крымінальным следчым Марыі Верн карысталіся поспехам як тэлесерыял і фільм з удзелам Евы Роўз. Апошняя кніга «Маё сэрца — тваё» выйшла ў 2019 годзе. Таксама пазнаёмцеся з Марыяй Верн ў спецыяльна напісаным аўдыёкніг «Смерць заўсёды верная». Забаўляльны раман Ганны Янсан пра душэўны цырульніку Анжаліцы Лагермарк пачаўся ў 2014 годзе з лёсу багіні ў Салонг д’Амур, за якой рушыла ўслед свякроў без межаў, Танец кахання ў дысбалансе і невыказнае гісторыя кахання
Прэміі
Намінант 2007 год — Шкляны ключ (Лепшы дэтэктыўны раман скандынаўскага аўтара, Чужая птушка [3])
Зноскі
- ↑ Anna Jansson // ČSFD — 2001.
- ↑ Anna Jansson // Babelio — 2007.
- ↑ Чужая птушка
Спасылкі
- Сайт Ганны Янсан Архівавана 27 красавіка 2019.