Джалол Ікрамі

Джалол Ікрамі (20 верасня 1909, Бухара - 11 чэрвеня 1993) — таджыкскі пісьменнік, народны пісьменнік Таджыкістана.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і кадыя (духоўнага суддзі). Пачаў пісаць у юнацкім узросце, тэмы ранніх апавяданняў - разняволенне жанчыны Усходу, Грамадзянская вайна, выкрыццё крывадушнасці духавенства.

• 1927: апублікаваны першы твор - апавяданне «Ноч на Рэгістане»;
• 1933: драма «Вораг»;
• 1934: аповесць «Змяя»;
• 1937: камедыя «Насенне кахання»;
• 1940-1949: раман «Шодзі», у якім апісваецца станаўленне калгаснага ладу ў Таджыкістане;
• 1950: інсцэніроўка апавядання «Няшчасная дзяўчына»;
• 1954: інсцэніроўка рамана «Дахунда» Садрыддзіна Айні;
• 1962: раман «Дачка агню» пра лёс таджыкскай жанчыны да рэвалюцыі;
• 1961-1974: гістарычная трылогія «Дванаццаць варот Бухары»;
• 1979: раман «Вараннё жывучае».

Аўтар зборнікаў апавяданняў і нарысаў. Асобныя творы на беларускую мову пераклаў У.Яцко.

Зноскі

1. ↑ Икрами Джалол // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Белэн, 1999. — 608 с.: іл. ISBN 985-11-0279-2