Дзіна Буцаці
Дзі́на Буца́ці (італ.: Dino Buzzati; 16 кастрычніка 1906 — 28 студзеня 1972) — італьянскі пісьменнік, журналіст і мастак. Адзін з майстроў апавядання ў італьянскай і еўрапейскай літаратуры XX стагоддзя.
Біяграфічныя звесткі
Буцаці нарадзіўся ў Белуна на віле, дзе яго заможная міланская сям’я праводзіла летнія месяцы. Быў трэцім з чатырох дзяцей. Яго малодшы брат Адрыяна стаў славутым генетыкам. Бацька, Джуліа Чэзарэ, паходзіў са старой белунскай дынастыі. Маці Альба Мантавані (дачка пісьменніка Дзіна Мантавані) была венецыянкай і належала да дынастыі венецыянскіх дожаў Бадоэр Партэчыпацыа. Буцаці вельмі любіў музыку (навучаўся іграць на фартэпіяна і скрыпцы), маляванне і горы. Гэтыя захапленні і сфарміравалі шматбаковы талент пісьменніка.
З юнацтва жыў у Мілане, дзе наведваў юрыдычны факультэт, каб задаволіць жаданне бацькі бачыць яго адвакатам. У 1928 годзе, незадоўга да заканчэння навучання, уладкаваўся практыкантам у рэдакцыю газеты «Corriere della Sera», дзе пазней працаваў карэспандэнтам. У гэтым жа годзе завяршыў навучанне.
У 1935 і 1936 гадах Буцаці займаўся штомесячным літаратурным дадаткам да газеты. У гэтыя гады Буцаці пачынае пісаць свае славутыя кароткія апавяданні, некаторыя з іх публікуючы ў «Corriere della Sera». Разам з пісьменніцкай дзейнасцю Буцаці працягвае займацца і дзейнасцю журналісцкай.
Творчасць
У 1933 годзе выйшаў яго першы раман «Bàrnabo delle montagne» («Барнаба з гор»), а праз два гады «Il segreto del Bosco Vecchio» («Таямніца Боска Векіа»). Паводле абодвух раманаў італьянскімі рэжысёрамі былі зняты кінафільмы: першы экранізаваў Марыа Брэнта ў 1994 годзе, другі Эрмана Ольмі ў 1993.
Найвялікшы поспех 1939 года — раман «Il deserto dei Tartari» («Татарская пустыня»), паводле якога рэжысёр Валерыа Дзурліні зняў аднайменны фільм. У 1942 годзе выйшаў зборнік апавяданняў «Сямёра пасланцоў». У гэтых творах адчуваецца рэха філасофіі (К. Ясперса, М. Хайдэгера, Ж. П. Сартра) і рэальнасці часоў 2-й сусветнай вайны. Зацікаўленасць экзістэнцыяльнымі пытаннямі, сувязь з праблематыкай твораў Ф. Кафкі адчувальныя ў зборніках апавяданняў «Страх у Ла Скала» (1949), «Падзенне Баліверны» (1954), «60 апавяданняў» (1958), аповесці «Павялічаны партрэт» (1960) і інш.
Аўгар кніг для дзяцей, п’ес, оперных лібрэта. Выбраныя эсэ змешчаныя ў зборніку «Cronache terrestri» («Зямныя кронікі»). Займаўся жывапісам і мастацкай крытыкай.
Непакой, адчуванне абсурднасці існавання і подыху смерці — асноўныя рысы светапогляду яго персанажаў. Падзеі, на першы погляд рэальныя, у творах пісьменніка захоўваюць элемент фантастычнага, ірэальнага.
Частым героем літаратурных твораў Буцаці з’яўляецца менавіта лёс, усемагутны і неасяжны, часта здзеклівы. Нават творы пра каханне закранаюць непрадказальнасць фатуму. Творчасць Дзіна Буцаці адносіцца да фантастычнага жанру, а таксама выяўляе блізкасць да жанру літаратуры жахаў.
Зноскі
- 1 2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых дадзеных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- 1 2 Dino Buzzati
- 1 2 Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
- ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118518178, Record #1175133183 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
- ↑ Catalog of the German National Library Праверана 10 чэрвеня 2020.
- ↑ LIBRIS — 2012. Праверана 24 жніўня 2018.
Літаратура
- Логіш С. В. Буцаці // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 3: Беларусы — Варанец. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3), ISBN 985-11-0035-8.
Спасылкі
- Сайт таварыства Дзіна Буцаці(італ.)
- Дзіна Буцаці на сайце «Internet Movie Database» (англ.)