Леанід Генрыхавіч Зорын

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Зорын.

Леанід Генрыхавіч Зорын (руск.: Леони́д Ге́нрихович Зо́рин; сапраўднае прозвішча Зальцман; 3 лістапада 1924, Баку — 31 сакавіка 2020, Масква) — расійскі празаік , паэт, перакладчык, драматург і сцэнарыст.

Біяграфія

Скончыў Азербайджанскі універсітэт ім. С. М. Кірава (1946), затым Літаратурны інстытут ім. М. Горкага (1947).

У 1948 годзе пераехаў з Баку ў Маскву. Член КПСС з 1952 года.

У 1949 годзе ў маскоўскім Малым тэатры была пастаўлена першая п’еса Зорына — «Маладосць». У далейшым яго новыя п’есы з’яўляюцца амаль штогод, па некаторых з іх здымаюцца фільмы. Многія яго п’есы мелі няпросты тэатральны лёс — часта забараняліся да паказу ужо гатовыя спектаклі. Адзін з самых папулярных у СССР фільмаў паводле яго, фактычна аўтабіяграфічнай (у вобразе Косціка Зорын вывеў самога сябе) п’есе — «Пакроўскія вароты» (1982).

Памёр у Маскве ноччу 31 сакавіка 2020 года ва ўзросце 95 гадоў ад спынення сэрца. Пахаваны на Траякураўскіх могілках.

Зноскі

1. ↑ Зорин Леонид Генрихович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
2. ↑ Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 16 кастрычніка 2015.
3. ↑ Зорин Леонид Генрихович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
4. ↑ https://rg.ru/2020/03/31/umer-avtor-pokrovskih-vorot-leonid-zorin.html
5. ↑ Умер автор пьесы “Покровские ворота” Леонид Зорин
6. ↑ TASS — 1904.