Марджары Бултан

Ма́рджары Бултан (англ.: Marjori Boulton 7 мая 1924 — 30 жніўня 2017) — эсперантамоўная паэтэса, празаік і драматург, эсперантолаг; адна з найбольш выдатных прадстаўнікоў «англійскай школы» ў эсперантскай паэзіі [6]. Член Акадэміі эсперанта.

Нарадзілася 7 мая 1924 года, англічанка. Вучылася ў Оксфардскім універсітэце; мела доктарскую ступень па літаратуразнаўству[7]. Паводле прафесіі — выкладчык англійскай мовы і літаратуры. З 1949 года — эсперантыст. Аўтар больш чым за 20 кніг на эсперанта і англійскай мове[8].

Пяру Бултан належаць некалькі зборнікаў вершаў і паэм, зборнік тэаральных п’ес «Жанчына каля мяжы»[9] і шэраг празаічных твораў. Мяккі гумар, выразны гуманістычны кірунак вершаваных мініяцюр і паэм паэтэсы выдвігаюць яе ў шэраг найбольш таленавітых эсперантамоўных паэтаў[10].

Пасля апублікавання вершаў Бултан у эсперанцкай перыёдыцы паследваў яе дэбютны паэтычны зборнік «Кантральта»[11], які быў выдадзены ў 1955 годзе. Падчас напісання твораў, якія ўвайшлі ў гэты зборнік, паэтэса натхнялася багатым вопытам настаўніка і падарожніка (яна ўдзельнічала, у прыватнасці, у працы шматлікіх эсперантскіх кангрэсаў)[12].

Ад зборніка да зборніка тэматыка паэтычных твораў М. Бултан становіцца ўсё больш разнастайнай. Калі ў яе зборніке «Часціцы» [13], былі — пераважна — адлюстраваны трывожыўшыя чалавека XX стагоддзя праблемы, то зборнік «сто вясёлых песняў»[14] складаецца з вершаваных мініяцюр, якія адлюстроўваюць светлыя бакі жыцця і адрозніваюцца тонкім гумарам[12].

Улюблёны вершаваны памер паэтэсы — пяцістопны ямб. У сваіх паэтычных творах яна актыўна карыстаецца дзісананаснымі рыфмамі, нанізваючы іх цэлымі гронкамі: lumo — amo — komprenemo, mondo — grundo — legendo і г. д.[15].

У кнігу «Жанчына каля мяжы»[16] ўвайшлі аднаактныя п’есы пазнастайнага зместу — лірычныя і трагічныя, дыдактычныя і фантастычныя. Поспехам карысталася драма М. Бултан «Быць ці не быць» эспер.: Esti aŭ ne esti, у якой апавядаецца аб жахлівых наступствах вайны з прымяненнем атамнай зброі і якая была пастаўлена Венгерскім эсперанта-тэатрам[12].

У 1960 годзе М. Бултан апублікавала на англійскай мове «Біяграфію Заменгофа», дзе былі прыведзены раней невядомыя дакументы аб жыцці заснавальніка эсперанта. У 1962 годзе гэтая кніга была выдадзена[17] ў перакладзе на эсперанта[12]; гісторыкі эсперанта-руха адносяць яе да лепшых з існуючых біяграфій Л. Л. Заменгофа[18].

Асноўныя творы

• Boulton M. Kontralte. — La Laguna, 1955.
• Boulton. Kontralte. — Chorleĵood, 1957.
• Boulton M. Eroj. — La Laguna: Stafeto, 1959.
• Boulton M. Virino ĉe landlimo. — 1959.
• Boulton M. Zamenhof, aŭtoro de Esperanto. — La Laguna: Stafeto, 1962.
• Boulton M. Dekdu piedetoj. — 1964.
• Boulton M. Okuloj. — La Laguna: Stafeto, 1967.
• Boulton M.&nbsb;. Ne nur leteroj al plum-amikoj.

Зноскі

1. ↑ Marjorie Boulton // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
2. 1 2 Marjorie Boulton // Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia Catalana, 1968.
3. ↑ Gorecka H., Korĵenkov A. Nia diligenta kolegaro: Biografioj de 200 eminentaj esperantistoj — Litova Esperanto-Asocio, Sezonoj, 2018. — 500 экз. Праверана 25 сакавіка 2021.
4. ↑ edukado.net — 2001. Праверана 31 жніўня 2017.
5. ↑ Marjorie Boulton, Esperanto expert and poet – obituary / C. Evans — London, Thailand: 2017. — ed. size: 622719 — ISSN 0307-1235; 0307-269X; 1477-3805
6. ↑ Токарев, 1991, с. 159
7. ↑ Marjori Boulton. A brief biografy
8. ↑ Королевич, 1989, с. 171
9. ↑ Boulton M. Virino ĉe landlimo, 1959
10. ↑ Токарев, 1991, с. 159-160
11. ↑ Boulton M.  Kontralte, 1955
12. 1 2 3 4 Королевич, 1989, с. 172
13. ↑ Boulton. M.  Eroj, 1959
14. ↑ Boulton M.  Cent ĝojkantoj, 1957
15. ↑ Токарев, 1991, с. 160-161
16. ↑ Boulton M.  Virino ĉe landlimo, 1959
17. ↑ Boulton M.  Zamenhof, aŭtoro de Esperanto, 1962
18. ↑ Токарев, 1991, с. 160

Літаратура

• Королевич А. И. Книга об эсперанто. — Киев: Навукова думка, 1989. — 256 с. — ISBN 5-12-000985-9..
• Токарев Б. В. Об эсперантской поэзии // Проблемы международного вспомогательного языка. — М.: Наука, 1991. — 263 с. — ISBN 5-02-016810-6.. — С. 143—161.