Морыс Бергер

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Бергер. Морыс Бергер (англ.: Maurice Berger; 1956, Нью-Ёрк — 23 сакавіка 2020) — амерыканскі гісторык культуры і мастацтвазнаўца, аўтар кніг.

Біяграфія

Морыс Бергер — гісторык культуры і мастацтвазнаўца. Ён з’яўляўся старшым навуковым супрацоўнікам у Цэнтры мастацтва, дызайну і візуальнай культуры(англ.) бел. ўніверсітэта Мэрыленда(англ.) бел. , акруга Балтымар. Таксама ён быў старэйшым членам навуковага таварыства ў Цэнтры мастацтва і палітыкі The Vera List у Новай школе ў Нью-Ёрку. З’яўляючыся вучнем аднаго з першых найбуйнейшых аналітыкаў сучаснага мастацтва Разалінды Краўс(руск.) бел., ён атрымаў ступень бакалаўра і кандыдата навук па гісторыі мастацтва і крытычнай тэорыі ва Універсітэце Нью-Ёрка. Пасля гэтага сферай яго інтарэсаў сталі расавыя адносіны. Бергер быў адным з нешматлікіх белых, якія выраслі ў муніцыпальных дамах для маламаёмных сем’яў Нью-Ёрка, што і зрабіла яго вельмі успрымальным да пытанняў расы. З прычыны гэтага, ён у сваёй навуковай дзейнасці выйшаў за рамкі крытычнай тэорыі, каб паказаць важнасць вобразаў расы ў паўсядзённым жыцці.

Бергер прапаноўваў разглядаць праблемы расізму, белай расы і сучасных расавых адносін як элемент візуальнай культуры Злучаных Штатаў. Яго даследаванне аб расізме Are Art Museums Racist? было надрукавана ў штомесячным часопісе «Art in America(англ.) бел.». Таксама Бергер курыраваў мноства выставак, прысвечаных расавым пытанням, напрыклад, For All The World To See: Visual Culture and the Struggle for Civil Rights. Гэтая выстаўка ўяўляла сабой досыць рызыкоўнае супрацоўніцтва Нацыянальнага музея афраамерыканскай гісторыі і культуры(укр.) бел. і Цэнтра мастацтва, дызайну і візуальнай культуры(англ.) бел. Універсітэта Мэрыленда(англ.) бел.. Дадзеная выстаўка даследуе ролю, якую гуляюць візуальныя вобразы ў фарміраванні, трансфармацыі і ўздзеянні барацьбы за расавае раўнапраўе і справядлівасць у Амерыцы.

Бергер з’яўляўся палітычным кіраўніком сайта PollTrack, які ажыццяўляе назіранне за сацыяльна-культурнымі аспектамі жыцця Амерыкі і выбарамі ў ЗША з боку тых, хто галасуе.

Пайшоў з жыцця 23 сакавіка 2020 года з-за ўскладненняў, вызваных каранавіруснай інфекцыяй падчас пандэміі COVID-19.

Публікацыі

Бергер — аўтар адзінаццаці кніг па амерыканскай культуры, мастацтву і расавай палітыцы. Яго аўтабіяграфія White Lies: Race and the Myths of Whiteness была адной з першых кніг, у якой сама ідэя белых людзей паўстае для шырокай публікі як расавае паняцце. Гэтая кніга атрымала ўзнагароды ад Horace Mann Bond Book Award і Gustavus Meyers Book Award. Іншыя яго працы: Masterworks of the Jewish Museum (Yale, 2004); The Crisis of Criticism (The New Press, 1998); Пабудова Masculinity (Routledge, 1995); Modern Art and Society (HarperCollins, 1994); How Art Becomes History (HarperCollins, 1992); Labyrinths: Robert Morris, Minimalism, and the 1960s (Harper & Row, 1989). Яго даследаванні па мастацтве, кіно, тэлебачанні, тэатры, праве і палітыцы былі апублікаваныя ў шматлікіх часопісах і газетах: «Artforum(англ.) бел.», «Art in America(англ.) бел.», «New York Times», «Village Voice(руск.) бел.», «October(англ.) бел.», «Wired(англ.) бел.», і Los Angeles Times. Таксама ён з’яўляецца аўтарам мноства праграм для выставак.

Выставы

У выстаўках Морыса Бергера, прысвечаных пытанням расы і культуры, сустракаюцца працы такіх мастакоў, як Адрыян Пайпер(руск.) бел. і Фрэд Уілсан(англ.) бел.. Арганізаваная ў 2003 годзе выстаўка White: Whiteness and Race in Contemporary Art уключала ў сябе працы Сіндзі Шэрман, Нэйлэнда Блэйка(англ.) бел., Уільяма Кентрыджа(руск.) бел., Гэры Сіманса(англ.) бел., Пола Макарці(руск.) бел., Майка Келі(руск.) бел., Андрэа Робінс і Макса Бехера(англ.) бел., Нікі С. Лі(англ.) бел. і многіх іншых.

Таксама Морыс Бергер быў куратарам выстаўкі Hands and Minds: The Art and Writing of Young People in 20th-Century America (Вашынгтон, 1998), прадмову да каталога гэтай выстаўкі напісала першая лэдзі Хілары Клінтан, пасля Вашынгтона выстаўка адправілася на гастролі па Злучаным Штатам.

Эсэ

• «Falling Into Place», in Andrea Robbins and Max Becher: The Transportation of Place (Aperture, 2006);
• «Secrets of Lies», in Jenny Holzer: Truth Before Power (Kunsthaus Bregenz, 2004);
• «Last Exit to Brooklyn», in Alexis Rockman: «Manifest Destiny» (The Brooklyn Museum of Art, 2004);
• The Value of Things Not Said: Some Thoughts on Interracial Friendship”, in Emily Bernard, ed., Some of My Best Friends: Writings on Interracial Friendships (HarperCollins, 2004);
• «Epilogue: The Modigliani Myth», in Mason Klein, ed., Modigliani: Beyond the Myth (Yale, 2004); “The Cat Upstairs, “ (on Sammy Davis, Jr.) in Entertaining America: Jews in the Media (Princeton, 2003);
• «Introduction: Gravity’s Rainbow», in Adam Weinberg and Hendel Teicher, eds., Trisha Brown: Dance and Art in Dialogue, 1965—2000 (MIT Press, 2002);
• «The Image Under Erasure», in Thelma Golden, ed., Gary Simmons (Studio Museum in Harlem and Museum of Contemporary Art, Chicago 2002);
• «Andy Warhol’s ‘Pleasure Principle», in Jonathan Binstock, Andy Warhol: Social Observer (Pennsylvania Academy of Fine Arts, 2000);
• «Theater: A Pitiless Mirror Where Audiences See Themselves» (on Rebecca Gilman’s Spinning into Butter), The New York Times (23 July 2000), Arts & Leisure Section, pp. 5, 10; and «Look in the Mirror for Racial Attitudes», Los Angeles Times (26 February 1999), p. B7.

Зноскі

1. ↑ https://www.encyclopedia.com/arts/educational-magazines/berger-maurice-1956
2. ↑ https://www.artforum.com/news/maurice-berger-1940-2020-82553
3. ↑ https://stories.thejewishmuseum.org/the-jewish-museum-remembers-maurice-berger-1957-2020-617e516207fd Праверана 24 сакавіка 2020.
4. ↑ https://academicworks.cuny.edu/gc_etds/1646/