Міклаш Месёй
Мі́клаш Ме́сёй (венг.: Miklós Mészöly; 19 студзеня 1921 — 22 ліпеня 2001) — венгерскі паэт, празаік, драматург.
Біяграфія
Скончыў юрыдычны факультэт Будапешцкага ўніверсітэта ў 1942 годзе. У 1943—1944 гадах быў на фронце, дэзэрціраваў. Пасля вайны працаваў у газеце роднага горада, служыў рэдактарам у Будапешцкім тэатры лялек. Дэбютаваў як празаік у 1948.
Творчасць
Паўплываў на творчасць Петэра Надаша, Петэра Эстэрхазі.
Выбраныя творы
- 1957 «Цёмныя знакі» (Sötét jelek) — навелы
- 1960 «Чорны бусел» (Fekete gólya) — раман для дзетак
- 1966 «Смерць атлета» (Az atléta halála) — раман
- 1967 «Данясенне аб пяць мышах» (Jelentés öt egérről) — навелы
- 1968 «Савел» (Saulus) — раман
- 1970 «Сапраўдныя дарожныя гісторыі» (Pontos történetek, útközben) — раман
- 1976 «Фільм» (A Movie) — раман
- 1979 «Бункер. Сродак для чысткі шкла» (Bunker; The Window-cleaner) — п’есы
- 1981 «Начная мапа» (A Movie) — вершы
- 1984 «Прабачэнне» (Megbocsátás) — апавяданне
- 1989 «Была калісьці Цэнтральная Еўропа» (Volt egyszer egy Közép-Európa) — навелы
- 1990 «Чацвёрты шлях» (A negyedik út) — эсэ
- 1990 «Элегія» (Elegy) — вершы
- 1994 «Дом і свет» (Otthon és világ) — эсэ
- 1995 «Парадыйны раман» (Hamisregény)
- 1995 «На чужых берагах» (Idegen partokon) — навелы
Узнагароды
- Прэмія Цібара Дзеры (Déry Tibor-díj) (1986)
- Прэмія Кошута (Kossuth-díj) (1990)
-
Прэмія Агнеша Немеша Надзя (2002)
- Ордэн За заслугі перад Венгерскай рэспублікай (1996)
- Ганаровы грамадзянін Будапешта (1996)