Мінка Говекар
Мінка Говекар (славенск.: Minka Govekar; 28 кастрычніка 1874 — 10 красавіка 1950) — славенская настаўніца, перакладчыца і актывістка за правы жанчын[3].
Біяграфія
Мінка Говекар нарадзіўся ў Трэбне ў 1874 годзе. Завяршыўшы адукацыю ў Любляне з 1889 па 1893 год, яна атрымала кваліфікацыю настаўніка ў 1895 годзе і выйшла замуж у 1897 годзе[3].
У 1926 годзе Говекар працавала рэдактарам «Slovenska žena» («Славенская жанчына») — зборнік артыкулаў пра жанчын у розныя перыяды славенскай гісторыі і розных творчых прафесій:
 |
Slovenska ženska — гэта першы славенскі зборнік жаночых нарысаў, і мы ўспрымаем яго як своеасаблівы план будучай грунтоўнай манаграфіі пра пакуты і барацьбу славенскіх жанчын[4] |  |
У якасці ўласнага ўкладу ў зборнік, нарысе пра жанчын-аўтарак[5], Говекар прывяла інфармацыю пра Фані Хаўсман, Ёспіну Турнаграйскую, Лужыцу Песяк, Паўліну Пайкову, Марыку Надлісек-Бартоль, Марыку II Стрнад Цызарлеву і Зофку Кведэр-Дэметравіч.
Творчасць
- Dobra kuharica (Добрая кухарка), 1903
- Dobra gospodinja (Добрая гаспадыня), 1908
- Slovenska žena (Славенка), Любляна, 1926
Шмат перакладала. У 1902 годзе выдала зборнік апавяданняў «Расійскі мадэрн», у 1908 годзе пераклала і выдала раман Льва Талстога «Сіла цемры». Яна пераклала больш за 50 п’ес, у асноўным з расійскай, польскай і нямецкай моў. Яна чытала лекцыі пра расійскіх і чэшскіх пісьменнікаў, пра становішча жанчын.
Зноскі
- 1 2 3 4 5 WeChangEd
- 1 2 Minka Govekar // Frauen in Bewegung 1848–1938 — Аўстрыйская нацыянальная бібліятэка, 2006.
- 1 2 Govekar, Minka (1874—1950), Slovenska biografija. Accessed 3 August 2019.
- ↑ Jelena Petrović (2018). Women’s Authorship in Interwar Yugoslavia: The Politics of Love and Struggle. Springer. pp. 115–7. ISBN 978-3-030-00142-1. https://books.google.com/books?id=HwlxDwAAQBAJ&pg=PA115.
- ↑ Minka Govekar, Marija Borštnik, Milica Schaup, Vida Horvat and Mara Lamut, ‘Slovenska ženska in slovensko slovstvo’ [Slovenian Women and Slovenian Literature], Slovenska žena, 1926