Оскар Мілаш

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Мілаш. О́скар Мі́лаш герба Любіч (фр.: Oscar Vladislas de Lubicz Milosz, літ.: Oskaras Milašius; 28 мая 1877, мястэчка Чарэя, цяпер вёска ў Чашніцкім раёне Віцебскай вобласці — 2 сакавіка 1939, Фантэнбло, Францыя) — французскі паэт, вучоны-арыенталіст; дзядзька і настаўнік лаўрэата Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1980) Чэслава Мілаша.

Біяграфія

Нарадзіўся ў мястэчку Чарэя ў сям’і Уладзіслава дэ Любіч Мілаша, былога афіцэра расійскай арміі, і Марыі Разаліі Разенталь (паходзіла з варшаўскіх яўрэяў).

З 1889 жыў у Парыжы, навучаўся ў ліцэі Жансон-дэ-Саі, пасля вывучаў асірыйскую мову і іўрыт у Школе ўсходніх моў.

У 1904, пасля смерці бацькі, вярнуўся ў Чарэю, дзе мусова заняўся вялікай гаспадаркай[4].

Пасля Першай сусветнай вайны ў публічных выступах прапагандаваў ідэю стварэння незалежнай літоўскай дзяржавы. У 1925 быў першым прадстаўніком Літвы ва Францыі, у 1925—1938 — дарадцам пасольства Літвы ў Парыжы. У 1931 атрымаў французскае грамадзянства.

Творчасць

Дэбютаваў «Паэмай упадку» («Le Poéme des Décadences») ў 1899. Акрамя вершаваных твораў, пакінуў драматычныя сачыненні («Мігель Маньяра», «Мефібасет», «Саул з Тарса»), містычныя трактаты-паэмы «Ars Magna» (1924) і «Les Arcanes» (1927), раман «L’Amoureuse Initiation» (1910), выдаў зборнік літоўскіх песняў і казак ва ўласным перакладзе на французскую мову.

Свае творы падпісваў Oscar Vladislas de Lubicz Milosz, O. V. de L. Milosz.

Творы

Le Poème des Décadences, 1899
Les Sept Solitudes, 1906
L’Amoureuse Initiation, roman1910
Les Éléments, 1911
Chefs d’œuvre lyriques du Nord, traductions, 1912
Miguel Mañara. Mystère en six tableaux. 1913
Mephiboseth, théâtre, 1914
Saul de Tarse, théâtre, 1914 (non publié)
Symphonies, Nihumim, 1915
Épître à Storge, 1917
Adramandoni, 1918
La Confession de Lemuel, 1922
Ars Magna, 1924
Les Arcanes, 1927
Les origines ibériques du peuple Juif, 1932
Les origines de la nation lituanienne, 1936
Psaume de l’Étoile du matin, 1936
La Clef de l’Apocalypse, 1938

Поўны збор твораў Оскара Мілаша выдадзены ў 13 тамах у парыжскім выдавецтве Silvaire/du Rocher. Усе паэмы Мілаша абагульненыя ў 2 тамах «Паэзія» (Poésies).

Узнагароды

Узнагароджаны Ордэнам Ганаровага легіёна (1931).

Зноскі

1 2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
1 2 Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118582593 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 16 кастрычніка 2015.
↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118582593 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
↑ Сяргей Харэўскі. Чарэя Мілаша // «Новы час» : газета. — 20 кастрычніка 2010.

Літаратура

Lebois A. L’Œuvre de Milosz. Paris: Denoël, 1960.
Buge J. Milosz en quête du divin. Paris: Nizet, 1963
Richter A. Milosz. Paris: Editions Universitaires, 1965
Bellemin-Noel J. La Poésie-philosophie de Milosz: essai sur une écriture. Pari: Klincksieck, 1977.
Richer J. Aspects Esotériques de l’Œuvre Littéraire. Paris: Dervy-livres, 1980, p. 192—236.

Спасылкі

Артыкул «Оскар Мілаш» у Электроннай яўрэйскай энцыклапедыі
«Тры сімфонii». Вершы Оскара Мілаша ў перакладзе А. Хадановіча
Таварыства «Сябры Мілаша» Архівавана 13 мая 2009. (фр.)

Тэмы гэтай старонкі:

Катэгорыя·Паэты Літвы Катэгорыя·Паэты Францыі

Змесціва гэтай старонкі з праектаў амерыканскага фонда «Вікімедыя» дасяжнае пад сукупнай ліцэнзіяй CC BY-SA 3.0 і GFDL.