Срджан Савіч
 | Трэба выправіць арфаграфію ў артыкуле! |
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Савіч. Срджан Савіч (сербск.: Срђан Савић, нар. 12 лістапада 1973) — сербскі філолаг, тэарэтык фільма, крытык, рэдактар і работнік культуры. З’яўляецца дырэктарам Культурнага цэнтра г. Ніш.[1] Савіч з’яўляецца рэдактарам кіначасопіса «Филаж» (г. Ніш, Сербія) і адным з заснавальнікаў Міжнароднага фестывалю коміксаў «Нифест» і Міжнароднай калоніі кінакрытыкі ў Нішу.
Біяграфія
Савіч скончыў гимназију ім. Святазара Маркавіча ў родным горадзе Ніш. Скончыў Навучальную групу па сербскай мове і літаратуры на філасофскім факультэце ў Нішу.
З 1997 па 2000 гг. Савіч быў намеснікам рэдактара кінапраграмы Тэлебачанне Ніш. У ліпені 2000 г. ён пераехаў у нядаўна створаную ТБ «Глобал», дзе ён спачатку працаваў у якасці рэдактара, у тым ліку працаваў на кінапраграмы, а з чэрвеня 2003 года па кастрычнік 2005 года ён займаў пасаду галоўнага рэдактара. З лістапада 2008 года па верасень 2012 года Савіч быў дырэктарам Культурнага цэнтра г. Ніш і Фестывалю айчынных мастацкіх фільмаў у Нішу — кінапаказы. З ліпеня 2012 года па ліпень 2016 года ён займаў пасаду прэзідэнта Муніцыпалітэта Панцялея ў Нішу; з кастрычніка 2013 года па лістапад 2015 года ён таксама з’яўляўся членам Назіральнага савета Публічнай кампаніі Тэлебачанне Ніш. З ліпеня 2017 года ён зноў быў дырэктарам Культурнага цэнтра г. Ніш.
Савіч актыўна ўдзельнічае ў кіно, а часам і ў літаратурнай крытыцы. Ён апублікаваў кнігу «Анегін» (Культурны цэнтр г. Ніш, 2007), літаратурна-кінематаграфічнае даследаванне пра падабенствы і адрозненні рамана Пушкіна ў вершах «Яўген Анегін» і яго экранізацыі, якую падпісала брытанскі рэжысёр Марта Файнс. Савіч з’яўляецца ініцыятарам і рэдактарам кінапрадукцыі «Кінаграма» у выдавецтве Культурнага цэнтра ў Нішу.
У супрацоўніцтве з Небoйшам Пайкічам, Савіч выпусціў культавую кнігу Р. Нагейры «Мелвіл пра Мелвілу», а затым яшчэ адну значную кнігу пра фільм — «Джон Форд», аўтара Піцера Багдановіча (Культурны цэнтр у Нішу), «Югаслаўская кінематаграфія», 2012) — у супрацоўніцтве з Дзінкам Туцаковічам i Аляксандрам Эрдзеляновічам. Ён таксама выступіў ініцыятарам кінаэдзіціі «Амнібус», у рамках якой ён у супрацоўніцтве з ментар праекта Небoйшам Пайкічам і рэдактарам Джорджам Міласаўлевічам падпісаў зборнік тэкстаў «Вывучэнне Шабролa». Савіч таксама з’яўляецца рэдактарам кінапрадукцыі «Пантэон», у рамках якой ён разам з Ігарам Тaхолeм і Аляксандрам Эрдзеляновічам арганізаваў культавую студыю Пола Шродэра: «ТрансцэндэнтальнВы стыль на фільмах: Озу, Брэсон, Драер.» У суаўтарстве з Дзеянам Дабічам апублікавалі кіраўнік «Пяцьдзесят гадоў. Кіраўнік па кінапраграмах ў Нішу (1966—2015)».
Тэксты Савіча пра фільмы, нароўні з тэкстамі трох іншых крытыкаў з Нішу, прадстаўленыя ў анталогіі «Святло з крэпасці — кінакрытычны круг Ніша» (серб. Светла са тврђаве — нишки филмски критичарски круг) (-{YU}- филм данас број 92/93) у рэдакцыі Севярына Франiча. Савіч публікаваў тэксты пра фільмы і літаратуры ў часопісах як: «Филаж», «{YU} филм данас», «Нови кинематограф», «Кинотека», «Градина», «Политика», «Књижевна реч», «Пресинг», «Нишки аналитичар», «Народне новине Ниш», «Слово» і іншых.
Савіч з’яўляецца рэдактарам кінематаграфічнага часопіса Ніша «Филаж» і адным з заснавальнікаў Міжнароднага фестывалю коміксаў «Нифест» і Міжнароднай калоніі кінакрытыкі ў Нішу.
Таксама з’яўляецца членам FIPRESCI, сербскага аддзялення Міжнароднай асацыяцыі кінакрытыкаў.[2]
Зноскі
- ↑ Портрети савременика: Срђан Савић, Пројекат Растко, 30. 1. 2019.
- ↑ Биографска страна на сајту FIPRESCI