Уладзімір Антонавіч Марук

Уладзімір Антонавіч Марук (6 студзеня 1954, в. Гута Ганцавіцкага раёна — 23 студзеня 2010) — беларускі паэт і перакладчык.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. У 1970 скончыў Моўчадскую сярэднюю санаторную школу-інтэрнат і паступіў у Магілёўскі бібліятэчны тэхнікум. Пасля заканчэння тэхнікума працаваў ва ўстановах культуры Ганцавіцкага раёна — у Шашкоўскай сельскай, раённай дзіцячай бібліятэках, загадчыкам аўтаклуба. У 1980 годзе скончыў філалагічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Працаваў настаўнікам беларускай мовы і літаратуры ў сярэдняй школе № 106 у Мінску. 3 1981 — карэспандэнт, загадчык аддзела літаратуры і мастацтва газеты «Звязда», з 1986 — рэдактар, загадчык рэдакцыі выдавецтва «Юнацтва». 3 1998 галоўны рэдактар выдавецтва «Белфакс». У 2003—2010 гадах намеснік галоўнага рэдактара часопіса «Полымя».

Творчасць

Першыя вершы апублікаваў у 1972 (газета «Магілёўская праўда»). Займаўся перакладамі з узбекскай, армянскай, туркменскай моў. Яго лепшыя вершы ўвайшлі ў асобныя анталогіі беларускай паэзіі.

Аўтар зборнікаў паэзіі:

• «Зоркі ў кронах» (1982),
• «Ліст рабіне» (1987),
• «Інкрустацыя голасам» (1991),
• «Ехаў чыж у Парыж» (1994),
• «Чыж вярнуўся з-за мяжы» (2003),
• «Кудмень» (2011).

Прызнанне

• Член Саюза беларускіх пісьменнікаў (1984)
• У чэрвені 2014 года ў вёсцы Гута на доме, у якім выхоўваўся Уладімір Антонавіч Марук, усталявалі мемарыяльную дошку.

Спасылкі

• Уладзімір Марук на нацыянальным паэтычным партале «Вершы.ru»