Хасінта Бенавентэ-і-Марцінес

Хасінта Бенавентэ-і-Марцінес[7] (ісп.: Jacinto Benavente Martínez; 12 жніўня 1866 — 14 ліпеня 1954) — іспанскі драматург «пакалення 98 г.», лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1922) «За бліскучае майстэрства, з якім ён працягнуў слаўныя традыцыі іспанскай драмы».

Асноўныя творы

• Rosas de otoño (1905).
• Los Intereses creados (1907).
• Señora ama (1908).
• El Nietecito (1910).
• La malquerida (1913).
• La ciudad alegre y confiada (1916).
• Campo de armiño (1916).
• Lecciones de buen amor (1924).
• La mariposa que voló sobre el mar (1926).
• Pepa Doncel (1928).
• Vidas cruzadas (1929).
• Aves y pájaros (1940).
• La honradez de la cerradura (1942).
• La infanzona (1945).
• Titania (1946).
• La infanzona (1947).
• Abdicación (1948).
• Ha llegado Don Juan (1952).
• El alfiler en la boca (1954).

Зноскі

1. 1 2 Jacinto Benavente y Martinez // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
2. ↑ Jacinto Benavente // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
3. ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118655280 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 11 снежня 2014.
4. ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых дадзеных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
5. ↑ LIBRIS — 2012. Праверана 24 жніўня 2018.
6. ↑ Іспанія — 1479.
7. ↑ Напісанне імя і прозвішча Хасінта Бенавентэ-і-Марцінес у адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.2., Мн., 1996, С.95.