Хуліа Картасар

Хуліа Карта́сар[4] (ісп.: Julio Florencio Cortázar Scott; 26 жніўня 1914, Брусель — 12 лютага 1984, Парыж) — аргенцінскі пісьменнік.

Бібліяграфія

• Presencia (1938).
• La otra orilla (1945).
• Los Reyes (1949).
• Bestiario (1951).
• Final de Juego (1956).
• Las armas secretas (1959).
• Los premios (1960).
• Historias de cronopios y de famas(1962).
• Rayuela (1963).
• Todos los fuegos el fuego (1966).
• La vuelta al día en ochenta mundos (1967).
• El perseguidor y otros cuentos (1967).
• La vuelta al día en 80 mundos (1967).
• Buenos Aires, Buenos Aires (1967).
• 62/modelo para armar (1968).
• Último round (1969).
• Casa tomada (1969).
• Último round (1969).
• Relatos (1970).
• Viaje alrededor de una mesa (1970).
• La isla a mediodía y otros relatos (1971).
• Pameos y meopas (1971).
• Prosa del observatorio (1972).
• Libro de Manuel (1973).
• La casilla de los Morelli (1973).
• Octaedro (1974).
• Fantomás contra los vampiros multinacionales (1975).
• Estrictamente no profesional (1976).
• Alguien que anda por ahí (1977).
• Territorios (1978).
• Un tal Lucas (1979).
• Queremos tanto a Glenda (1980).
• Deshoras (1982).
• Los autonautas de la cosmopista (1982).
• Nicaragua tan violentamente dulce (1983).
• Silvalandia (1984).
• Salvo el crepúsculo (1985).
• Divertimento (1986).
• El examen (1986).
• Diario de Andrés Fava (1995).
• Adiós Robinson (1995).

Зноскі

1. 1 2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
2. 1 2 Julio Cortázar // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
3. 1 2 пасведчанне аб смерці
4. ↑ Паводле БЭ ў 18 тамах (Т.8., Мн., 1999, С. 104) напісанне імя і прозвішча Хуліо Картасар, са зменамі ў правапісе (БП-2008) слушнае напісанне імя Хуліа.

Спасылкі

• Нехта Лукас і яго засмучэньні
• Скрадзены дом
• Дзёньнік Андрэса Фавы