Ціна Караль

Артыкул — машынны пераклад тэкста. Можа змяшчаць пэўную колькасць граматычных або лексічных памылак. Вы можаце дапамагчы праекту, выправіўшы яго.

Ці́на Кáраль[1] (укр.: Ті́на Кáроль)[2], імя пры нараджэнні Таццяна Рыгораўна Ліберман (укр.: Тетя́на Григо́рівна Ліберма́н); нарадзілася 25 студзеня 1985, Аратукан, Ягаднінскі раён, Магаданская вобласць, РСФСР, СССР) — украінская спявачка і актрыса, тэлевядучая, грамадскі дзеяч. Народная артыстка Украіны (2017)[3].

Лаўрэат песеннага конкурсу «Новая хваля 2005»[4]. Прадстаўніца Украіны на Еўрабачанні 2006, які праходзіў у Афінах, дзе заняла сёмае месца[5]. Лепшая выканаўца Украіны 2014, 2015, 2018 па версіі YUNA[6]. Лепшая выканаўца Украіны 2015 і 2017 года паводле версіі M1 Music Awards[7]. Уваходзіць у Топ-100 самых уплывовых жанчын Украіны па версіі часопіса «Фокус»[8]. Самая папулярная жанчына Украіны па версіі кампаній Google і Яндэкс (2013)[9]. Былы трэнер шоў «Голас Краіны» (2013, 2015—2021)[10]  і «Голас. Дзеці»[11]. Экс-вядучая  тэлевізійнага шоу «Танцы са зоркамі»[12] і цяпер «Гульня Талентаў»[13]. Дыяпазон голасу — 3 (ад фа малой актавы да мі трэцяй) актавы[14].

Біяграфія

Таццяна Ліберман нарадзілася 25 студзеня 1985 у пасёлку Аратукан (Магаданская вобласць) у сям’і інжынераў Рыгора Самуілавіча Лібермана і Святланы Андрэеўны Ліберман (Журавель), старэйшы брат — Станіслаў Рыгоравіч Ліберман. У 1992 годзе, калі дачцэ споўнілася сем гадоў, сям’я пераехала ў горад Івана-Франкоўск (Украіна)[15], дзе вучылася ў СШ № 22[16]. Скончыла музычную школу № 1 ім. М. Лысенка па класе фартэпіяна[17].

У 2003 годзе выканала ролю Маргарэт у мюзікле «Экватар»[18]. У 2004 годзе скончыла Кіеўскае вышэйшае музычнае вучылішча ім.  Гліэра[19]. У 2005 годзе атрымала другую вышэйшую адукацыю, скончыўшы завочнае аддзяленне факультэта «Менеджменту і лагістыкі» Нацыянальнага авіяцыйнага ўніверсітэта (НАУ)[20]. На пачатку музычнай кар’еры ўзяла сабе сцэнічны псеўданім Ціна Кароль. Пасля змяніўшы імя і прозвішча на Ціна Кароль[21].

2005—2006

З 2005 года — салістка ансамбля песні і танца Узброеных сіл Украіны.

Набыла вядомасць ва Украіне пасля ўдзелу на фестывалі «Новая хваля 2005» у горадзе Юрмала (Латвія), дзе выканала песню «Feeling Good», заняўшы другое месца[22]. Атрымала спецыяльны прыз ад Алы Пугачовай  — «Залатая зорка Алы» і грашовы прыз у памеры 50 000 долараў[23]. Усе грошы пайшлі на здымкі дэбютнага відэакліпа «Выше облаков»[24].

У Іраку спявала для шматнацыянальнага міратворчага кантынгенту ў Багдадзе і Эль-Куце. У Косава выступіла з сольным канцэртам, за што міністр абароны Украіны ўручыў Ціне Кароль дзяржаўны Ордэн «За міратворчыя місіі»[25]. Па прыездзе на Украіну спявачка атрымала дзве прэміі — «Спявачка года» і «Адкрыццё года».

Увесну 2006 гады Кароль выпусціла англамоўны альбом Show Me Your Love, які пасля стаў залатым.

11 сакавіка 2006 года Ціна Караль перамагла ў нацыянальным адборачным конкурсе «Ты — зорка» з кампазіцыяй «Show Me Your Love». У маі таго ж года з кампазіцыяй «Show Me Your Love» яна прадстаўляла Украіну на міжнародным песенным конкурсе «Еўрабачанне» ў Афінах (Грэцыя), дзе заняла 7-е месца[26][27].

У кастрычніку на ўкраінскім тэлебачанні стартаваў танцавальны тэлепраект — шоу «Танцы з зоркамі», вядучай якога стала Ціна Караль сумесна з Юрыем Гарбуновым[28].

У снежні 2006 года выйшаў другі альбом спявачкі — «Ноченька», які таксама атрымаў «залаты» статус[29].

2007—2012

У студзені 2007 года, адбылася прэм’ера навагодняга мюзікла па сцэнарыі Антона Фрыдлянда, «Звёздные каникулы»[30], у якім Ціна Караль сыграла адну з галоўных роляў[31]. У гэтым жа месяцы, Караль змяніла прадзюсара і ўсю творчую каманду[32].

У чэрвені 2007 года на фестывалі «Таўрыйскія гульні» яна ўпершыню праспявала з жывым складам музыкантаў, дзе прадставіла песню «Люблю его»[33].

У жніўні атрымала статуэтку «Тэлетрыумф» як «Лепшая тэлевядучая забаўляльнай праграмы»[34].

23 жніўня Караль была ўзнагароджана за важкі ўклад у развіццё культуры і мастацтва Украіны і за папулярызацыю Украіны ў свеце[35].

У лістападзе і снежні правяла першы Усеўкраінскі тур «Полюс притяжения», 7 снежня дала першы сольны канцэрт у Нацыянальным палацы мастацтваў «Украіна»[36].

У снежні Ціна Караль выпусціла трэці альбом «Полюс притяжения», які за 3 тыдні стаў «залатым», праз 9 месяцаў атрымаў «плацінавы» статус. Гэта — трэці дыск ва Украіне, які ганараваўся такога статусу[37].

26 снежня прадставіла сваю першую кнігу «Вялікія прыгоды Павуцінкі»[38].

У студзені 2008 года на Мальдывах Ціна Караль таемна распісаліся са сваім прадзюсарам Яўгенам Агірам[39].

У сакавіку атрымала званне «Самая прыгожая жанчына Украіны» па версіі чытачоў выдання «VIVA»[40].

У красавіку выданне «Жаночы часопіс» назвала яе «Самай абаяльнай жанчынай Украіны»[41].

У маі на фестывалі «Таўрыйскія гульні» прадставіла новы кліп «Ключик» на вялікім экране[42].

15 чэрвеня ў Свята-Успенскім саборы, Кіева-Пячэрскай Лаўры прайшло шлюб Ціны Кароль з Яўгенам Агірам[43].

22 верасня Караль была ўзнагароджана Ордэнам святой вялікапакутніцы Кацярыны за высокія заслугі перад украінскай царквой[44].

У 2008 годзе Ціна Караль стала Паслом добрай волі ЮНІСЕФ і афіцыйным партнёрам ЮНІСЕФ па розных сацыяльных праграмах арганізацыі[45].

У кастрычніку атрымала другую статуэтку «Тэлетрыумф» як Лепшая тэлевядучая забаўляльнай праграмы[46].

18 лістапада нарадзіла сына Веніяміна[47].

У студзені 2009 года Прэзідэнт Украіны Віктар Юшчанка прысвоіў Ціна Кароль званне «Заслужанай артысткі Украіны»[48].

У лютым атрымала ўзнагароду «Самая прыгожая спявачка Украіны-2008» ад арганізатараў конкурсу прыгажосці «Міс Украіна Сусвет-2009»[49].

У лютым у другі раз атрымала званне «Самая прыгожая жанчына Украіны» па версіі чытачоў выдання «VIVA!»[50]. Там жа адбылася прэм’ера новай песні «Не бойся, мальчик».

У сакавіку дзве песні — «У неба папросим» з альбома «Полюс притяжения» і новая кампазіцыя «Боль» — сталі саўндтрэкамі да двух тэлевізійных серыялаў[51].

10 чэрвеня ў канцэрт-холе «Crystal Hall» у Кіеве адбыўся першы акустычны джазавы сольны канцэрт Караль «Голас»[52].

Вясной 2011 года разам з Сяргеем Лазаравым і дуэтам Алібі стала вядучай музычнага праекта «Майдан’s[uk]» на тэлеканале «Інтэр»[53].

Увосень 2012 года разам з Алегам Скрыпкам і Святланай Лабадой выступіла ў ролі зорнага трэнера ў вакальным праекце тэлеканала 1+1 «Голас. Дзеці»[54], а вясной 2013 года — у ролі зорнага трэнера ў вакальным праекце тэлеканала 1+1 «Голас Краіны 3»[55].

2013—2016

У 2013 годзе, разам з Алегам Скрыпкам , Аляксандрам Панамаровым і Святаславам Вакарчуком стала трэнерам у вакальным шоу «Голас Краіны 3».

25 лютага ў Караль з ячэйкі банка зніклі ўсе грашовыя зберажэнні, дакументы, фамільныя каштоўнасці[56].

15 сакавіка Караль стала запрошаным госцем на Юбілейным канцэрце «20 гадоў у шляху». Выканала песню «Душа» ў дуэце разам з Стасам Міхайлавым[57][58].

24 лістапада стартаваў усеўкраінскі тур Ціны Караль з сольнай праграмай «Сіла кахання і голасу», які завяршыўся ў канцы лютага 2014 года[59].

6 лютага 2014 года адбыўся рэліз пятага альбома «Помню», у які ўвайшлі 7 кампазіцый[60].

14 лютага адбылася прэм’ера фільма «Сіла кахання і голасу», у аснову якога лягло аднайменнае шоу[61].

25 сакавіка атрымала перамогу на прэміі «YUNA 2014» у намінацыі «Лепшая спявачка года»[62].

1 чэрвеня адкрыла дабрачынны фонд дапамогі анкахворым дзецям «Полюс притяжения»[63].

5 верасня кінафільм «Сіла кахання і голасу» пра жыццё Ціны Караль атрымала перамогу ў намінацыі «Лепшы дакументальны фільм» на міжнародным фестывалі AOF International Film Festival у ЗША[64].

2 кастрычніка адбыўся рэліз сінгла і відэакліпа на песню «Мы не останемся друзьями (#МНОД)»[65].

Зімой 2015 года выступіла ў ролі зорнага трэнера ў вакальным праекце тэлеканала 1+1 «Голас. Дзеці 2» (удзельнік з каманды Ціны Кароль атрымаў перамогу), падчас праекту выпусціла песню «Україна — це ти», якую напісала сама спявачка. Песня была занесена ў «Хрэстаматыю ўкраінскай дзіцячай літаратуры для чытання ў першым-другім класах». У кнізе апублікавалі тэкст і ноты твора[66].

Увесну выступіла ў ролі зорнага трэнера ў вакальным праекце тэлеканала 1+1 «Голас Краіны 5», Антон Капыцін — падапечны з каманды Ціна Караль стаў пераможцам.

25 сакавіка перамагла на ўсеўкраінскай нацыянальнай прэміі «YUNA 2015» у намінацыі «Лепшая выканаўца»[67].

28 красавіка, у гадавіну смерці свайго мужа Яўгена Агіра, выпусціла сінгл «Списобо»[68].

У лістападзе атрымала перамогу ў прэміі Elle Style Awards.

26 лістапада на прэміі M1 Music Awards перамагла ў намінацыі «Лепшая спявачка». Зімой выступіла ў ролі зорнага трэнера ў вакальным праекце канала 1+1 (Голас Краіны 6).

У студзені 2016 года адправілася ў калядны тур па гарадах Украіны. 7 студзеня адбылася прэзентацыя музычнага фільма тэлеканала «1+1» «Калядная гісторыя з Цінай Караль»[69].

1 чэрвеня Караль аб’явіла аб сваёй дабрачыннай ініцыятыве #ТворыДоброТиНеОдин, мэта якой звярнуць увагу грамадства на праблемы ўвагі і клопату ў адносінах да дзяцей  . У гэты ж дзень спявачка далучылася да глабальнай гуманітарнай праграмы ЮНІСЕФі Louis Vuitton  — #MakeAPromise («Дай абяцанне») па зборы сродкаў для дзяцей, якія пацярпелі ад ваенных бедстваў[70].

Сям’я

• Айцец Рыгор Самуілавіч Ліберман (нар. 1958, г. Вашкаўцы Віжніцкага раёна)[71].
• Маці Святлана Андрэеўна Ліберман (Журавель) (нар. 1961, Івана-Франкоўск)[72].
• Брат Станіслаў Ліберман (нар. 1981)[73].
• Муж Яўген Агір (з 2008 па 2013 год)[74]. Памёр пасля барацьбы з ракам страўніка.
• Сын Веніямін Агір (нар. 18 лістапада 2008)[75].

Дыскаграфія

Студыйныя альбомы

• «Show Me Your Love» (2006)
• «Полюс притяжения» (2007)
• «9 жизней» (2010)
• «Колядки» (2016)
• «Интонации» (2017)
• «Найти своих» (2020)
• «Красиво» (2021)
• «Молода кров» (2021)

Міні-альбомы

• «Ноченька» (Міні-альбом, 2007)
• «Помню» (Міні-альбом, 2014)
• «Двойной рай» (Міні-альбом, 2021)

Відэаграфія

Зноскі

1. ↑ Тіна Кароль вперше показала свій маєток Каті Осадчій
2. ↑ Тина Кароль официально поменяла имя(руск.) . Телеграф (30 жніўня 2013). Архівавана з першакрыніцы 30 красавіка 2022.
3. ↑ Указ Президента України № 10/2017 від 21 січня 2017 року «Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня Соборності України» Архівавана 23 студзеня 2017 года.
4. ↑ Украинка Тина Кароль заняла второе место на конкурсе «Новая волна-2005»(руск.) . www.mediaport.ua. Архівавана з першакрыніцы 25 красавіка 2022.
5. ↑ Тина Кароль заняла 7 место на “Евровидении”. Победили монстры из Финляндии (нявызн.). podrobnosti (21 мая 2006). Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
6. ↑ Переможці Національної музичної премії «YUNA – 2014»(руск.) . Українська музична премія Yuna. Праверана 17 снежня 2017.
7. ↑ Объявлены победители премии M1 Music Awards 2017(руск.) . Karabas Live (9 снежня 2017). Праверана 17 снежня 2017.
8. ↑ В рейтинге Фокуса “ТОП-100 влиятельных женщин Украины” — больше половины новых имен(руск.) . ФОКУС (25 чэрвеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 28 красавіка 2022.
9. ↑ Тину Кароль назвали самой популярной женщиной Украины(руск.) . lifestyle.segodnya.ua. Архівавана з першакрыніцы 25 красавіка 2022.
10. ↑ Тина Кароль заявила, что это был ее последний сезон на “Голосі країни” (нявызн.). ТСН (26 красавіка 2021). Праверана 22 ліпеня 2021.
11. ↑ Без Тины Кароль. Стало известно, кто станет новой ведущей шоу Танцы со звездами(руск.) . life.nv.ua.
12. ↑ ВИДЕО ДНЯ: ТИНА КАРОЛЬ ВПЕРВЫЕ ЗА 15 ЛЕТ СТАНЦЕВАЛА НА «ТАНЦАХ СО ЗВЕЗДАМИ» (нявызн.). elle.ua (23 лістапада 2020). Праверана 22 ліпеня 2021.

13. ↑ Тина Кароль и Юлия Санина стали участницами шоу “Игры талантов”(руск.) . *КП в Украине

    КП в Україні

    KP in Ukraine*.

14. ↑ Невероятный диапазон голоса и любовь к рисованию: интересные факты об имениннице Тине Кароль(руск.) . ТСН.ua (25 студзеня 2017). Архівавана з першакрыніцы 13 красавіка 2022.
15. ↑ Тина Кароль - биография, образование, семья, карьера, компромат(руск.) . MY.UA. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
16. ↑ Наша гордість « 22 School (нявызн.).
17. ↑ Кароль Тина (нявызн.). LIGA.
18. ↑ Екатерина Скрипникова. Стали известны тайны из прошлого Тины Кароль(руск.) . vesti-ukr.com (23 студзеня 2015). Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022. Праверана 8 красавіка 2015.
19. ↑ СПІВ » Київська муніципальна академія музики ім. Р.М. Глієра(укр.) . Київська муніципальна академія музики ім. Р.М. Глієра. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
20. ↑ Гордість університету(укр.) . НАУ. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
21. ↑ Алиса Александрова. Тина Кароль сдала экзамен по вокалу(руск.) . Tochka.net (25 студзеня 2010).
22. ↑ Тина КАРОЛЬ: “Пугачева сказала: “Девочка, рви всех!”(руск.) . bulvar.com.ua. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
23. ↑ Победителем юрмальского конкурса “Новая волна” стал латвийский певец(руск.) . Lenta.RU. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
24. ↑ Алиса Александрова. Тина Кароль сдала экзамен по вокалу(руск.) . Tochka.net (25 студзеня 2010).
25. ↑ Указ Президента України №1677/2005 — Офіційне інтернет-представництво Президента України(укр.) . Офіційне інтернет-представництво Президента України. Архівавана з першакрыніцы 25 мая 2016. Праверана 29 ліпеня 2017.
26. ↑ Тина Кароль - биография, фото, личная жизнь, карьера, семья, интересные факты(англ.) . Без Табу. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022. Праверана 13 снежня 2019.
27. ↑ Gazeta.ua. Тина Кароль заняла седьмое место на “Евровидении”(руск.) . Gazeta.ua (21 мая 2006). Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
28. ↑ “Танцы со звездами” получили сразу две премии(руск.) . Украинская правда. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
29. ↑ Алиса Александрова. Тина Кароль сдала экзамен по вокалу(руск.) . Tochka.net (25 студзеня 2010).
30. ↑ “Звездные каникулы”. Киркоров наслаждается одиночеством(руск.) . Телеканал Интер. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
31. ↑ Вся правда о “Звездных каникулах”(руск.) . Телеканал Интер. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
32. ↑ Gazeta.ua. Тину Кароль бросил продюсер(руск.) . Gazeta.ua (28 студзеня 2007). Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
33. ↑ Премьера от Тины Кароль на «Таврийских играх» (ФОТО)(руск.) . glavred.info. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
34. ↑ 2007(укр.)  (недаступная спасылка). Премія «Телетріумф». Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 20222022-04-08. Праверана 3 мая 2022.
35. ↑ Тину Кароль наградили орденом (нявызн.). glavred.info. Архівавана з першакрыніцы 18 сакавіка 2022. Праверана 29 ліпеня 2017.
36. ↑ Тина Кароль отправилась в концертный тур(руск.) . korrespondent.net. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
37. ↑ Тина Кароль получила на день рождения золотой диск(руск.) . korrespondent.net. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
38. ↑ Тина Кароль написала детскую сказку «Большие приключения Паутинки» и выпустила новый альбом «Полюс притяжения»(руск.) . Праверана 30 ліпеня 2017.
39. ↑ Уникальные фото со свадьбы Тины Кароль на Мальдивах: эксклюзив Viva.ua(руск.) . viva.ua. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
40. ↑ Самая красивая-2008: Тина Кароль(руск.) . viva.ua. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
41. ↑ Самая обаятельная украинка тина кароль: «один известный фотограф мне сказал: «ты не красивая, ты — вкусная! »(руск.) . culture.fakty.ua. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
42. ↑ Тина Кароль(руск.) . hochu.ua. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
43. ↑ Тина Кароль обвенчалась с мужем(руск.) . korrespondent.net. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
44. ↑ Тина Кароль удостоена церковного Ордена Святой Великомученицы Катерины(руск.) . Korrespondent.net. Архівавана з першакрыніцы 18 сакавіка 2022. Праверана 17 верасня 2017.
45. ↑ Тина Кароль станет Послом(руск.) . lifestyle.segodnya.ua. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
46. ↑ Лауреаты премии Телетриумф-2008(руск.) . OBOZREVATEL (30 жніўня 2008). Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
47. ↑ Тина Кароль родила сына(руск.) . ФОКУС (18 лістапада 2008). Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
48. ↑ Указ Президента України №26/2009 від 16.01.2009 про відзначення державними нагородами України(укр.) . Офіційний вебпортал парламенту України. Архівавана з першакрыніцы 18 сакавіка 2022.

49. ↑ Экс-«ВИА Гра» надела корону ФОТО(руск.) . *КП в Украине

    КП в Україні

    KP in Ukraine*. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.

50. ↑ VIVA! Самые красивые 2009 - сноваТина Кароль?(руск.) . viva.ua. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
51. ↑ Песня Тины Кароль стала саундтреком к сериалу(руск.) . korrespondent.net. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
52. ↑ Тина Кароль - концерт в «Crystal Hall» (нявызн.). Starlife. Праверана 7 верасня 2017.
53. ↑ Премьера на(руск.) . Телеканал Интер. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
54. ↑ Голос. Діти(укр.) . 1+1. Архівавана з першакрыніцы 29 лістапада 2012. Праверана 12 лістапада 2012.
55. ↑ Телеканал 1 +1 начинает кастинг детского вокального шоу «Голос. Дети»(руск.)  (недаступная спасылка). nostalgia.org.ua (20 красавіка 2012). Архівавана з першакрыніцы 11 верасня 2012. Праверана 12 лістапада 2012.
56. ↑ Официально: Тину Кароль ограбили в банке(руск.) . viva.ua. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
57. ↑ (Видео) Тина Кароль и Стас Михайлов с незабываемой песней “Моя душа” покорили зал(руск.)  (недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 20222022-04-08. Праверана 3 мая 2022.
58. ↑ Стас Михайлов и Тина Кароль - Моя душа(руск.) .
59. ↑ Тина Кароль. Сила любви и голоса(руск.)  (недаступная спасылка). tinakarol.com. Архівавана з першакрыніцы 11 студзеня 2014. Праверана 11 студзеня 2014.
60. ↑ Тина Кароль выпустила альбом-дневник(руск.) . lifestyle.segodnya.ua. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
61. ↑ Тина Кароль в самом романтичном украинском шоу(руск.)  (недаступная спасылка). Комсомольская правда в Украине (15 лютага 2014). Архівавана з першакрыніцы 23 лютага 2014. Праверана 17 лютага 2014.
62. ↑ Третя церемонія. YUNA 2014(укр.) . yuna.ua. Архівавана з першакрыніцы 5 красавіка 2022.
63. ↑ Тина Кароль открыла благотворительный фонд(руск.) . vesti-ukr.com (3 чэрвеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022. Праверана 16 сакавіка 2015.
64. ↑ Фильм о Тине Кароль и ее муже Евгении Огире стал сенсацией кинофестиваля в США(руск.) . viva.ua. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
65. ↑ Нежная Тина Кароль выпустила хит, которому предшествовал загадочный хэштег МНОД(руск.) . ТСН.ua (2 кастрычніка 2014). Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
66. ↑ Песню Тины Кароль “Україна — це ти” внесли в школьную программу (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 5 красавіка 2022. Праверана 31 ліпеня 2017.
67. ↑ Четверта церемонія. YUNA 2015(англ.) . yuna.ua. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022.
68. ↑ София Касьяненко.. Тина Кароль вылила страдания по мужу в “Спасибо”(руск.) . Подробности.ua (28 красавіка 2015). Архівавана з першакрыніцы 29 красавіка 2015. Праверана 29 красавіка 2015.
69. ↑ Телеканал “1+1” презентовал музыкальный фильм “Рождественская история с Тиной Кароль”(руск.) . ТСН.ua. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022. Праверана 31 ліпеня 2017.

70. ↑ Vogue.ua. [Маша Цуканова и Тина Кароль присоединились к акции “Дай обещание”

    Vogue Ukraine](https://vogue.ua/article/fashion/persona/masha-cukanova-i-tina-karol-prisoedinilis-k-akcii-day-obeshchanie.html)(руск.) . Vogue UA. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022. Праверана 31 ліпеня 2017.

71. ↑ Либерман Татьяна Григорьевна (Тина Кароль) (нявызн.). www.profi-forex.org. Архівавана з першакрыніцы 18 марта 2022.
72. ↑ В ее день рождения. Тина Кароль показала редкие фото с мамой(руск.) . life.nv.ua. Архівавана з першакрыніцы 18 марта 2022.
73. ↑ Как выглядит и чем занимается родной брат поп-дивы Тины Кароль, который породнил ее с Ирмой Витовской (ФОТО)(нявызн.)  (недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 18 сакавіка 202218 марта 2022. Праверана 3 мая 2022.
74. ↑ Умер муж Тины Кароль Евгений Огир(англ.) . Телеканал Интер.
75. ↑ Тина Кароль назвала своего первенца Вениамином(англ.) . Bagnet.org. Архівавана з першакрыніцы 18 марта 2022.
76. ↑ Тина Кароль - Выше облаков (Official Video)(нявызн.) . Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2022.
77. ↑ Tina Karol - Show Me Your Love(англ.) . Архівавана з першакрыніцы 12 сакавіка 2022.
78. ↑ Пупсик (Тина Кароль)(руск.)  (29 красавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2022.
79. ↑ Ноченька (Тина Кароль)(руск.)  (18 студзеня 2007). Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2022.
80. 1 2 Тина Кароль - Люблю его (Official Video)(нявызн.) . Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2022.
81. ↑ Тина Кароль - Ключик (Official Video)(нявызн.) . Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2022.
82. ↑ Тина Кароль воспела главную премьеру весны!(англ.) . Телеканал Интер.
83. ↑ Тина Кароль - Не бойся (Official Video)(нявызн.) . Архівавана з першакрыніцы 22 лютага 2022.
84. ↑ Тина Кароль - Radio Baby (Official Video)(нявызн.) . Архівавана з першакрыніцы 22 лютага 2022.
85. ↑ Тина Кароль выпустила новый альбом(англ.) . lifestyle.segodnya.ua.
86. ↑ Тина Кароль - Не Дощ (Official Video)(нявызн.) . Архівавана з першакрыніцы 22 лютага 2022.
87. ↑ tv.ua. У Тины Кароль 9 ЖИЗНЕЙ! (нявызн.). tv.ua (21 снежня 2010). Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2022.
88. ↑ Тина Кароль сняла новый клип на помойке(англ.) . lifestyle.segodnya.ua. Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2022.
89. ↑ Надежда Мамыркина. Тина Кароль клип ‘НIЖНО’. Видео(руск.) . OBOZREVATEL NEWS.
90. ↑ Тина Кароль сменила шесть образов за один клип - Korrespondent.net (нявызн.). korrespondent.net. Архівавана з першакрыніцы 8 лютага 2022.
91. ↑ Тина Кароль сняла новый клип на старую песню(руск.) . glavred.info. Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2022.
92. ↑ Тина Кароль выпустила клип на песню “Помню”(руск.) . ТСН.ua (13 чэрвеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 7 сакавіка 2022.
93. ↑ Тина Кароль выпустила песню о жизни после смерти мужа 19.09.2013(руск.) . ВЕСТИ (19 верасня 2013). Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2022.
94. ↑ tv.ua. Премьера клипа Тины Кароль на песню “Удаляюсь” (ВИДЕО) (нявызн.). tv.ua (15 сакавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2022.
95. ↑ Тина Кароль выпустила сингл и клип на песню “Мы не останемся друзьями”(руск.) . viva.ua. Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2022.
96. ↑ Новую песню Тины Кароль «Я все еще люблю» называют саунд-треком к судьбе самой певицы(руск.) . showbiz.fakty.ua.
97. ↑ Тина Кароль презентовала патриотичный клип “Україна - це ти” (видео) (нявызн.). glamurchik.tochka.net.

98. ↑ [Тина Кароль презентовала новый клип на песню “Сдаться ты всегда успеешь”

    HOCHU.UA](https://hochu.ua/amp/cat-stars/novosti-shou-biznesa/article-62608-tina-karol-prezentovala-novyiy-klip-na-pesnyu-sdatsya-tyi-vsegda-uspeesh/)(руск.) . hochu.ua. Архівавана з першакрыніцы 7 сакавіка 2022.

99. ↑ Клип в деталях: история создания клипа на песню Тины Кароль “Твої гріхи” (нявызн.). afisha.tochka.net.
100. ↑ Новый клип Тины Кароль «Перечекати» (нявызн.). Elle – модний жіночий журнал (8 снежня 2016). Архівавана з першакрыніцы 24 лютага 2022.
101. ↑ Vogue.ua. Премьера: клип Тины Кароль “Я не перестану” (нявызн.). Vogue UA. Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2022.
102. ↑ Тайная любовь и автогонки: Тина Кароль выпустила эмоциональный клип на песню “Все во мне”(руск.) . РБК-Украина.
103. ↑ “Земля”. Тина Кароль презентовала клип. Видео (нявызн.). gordonua.com. Архівавана з першакрыніцы 10 сакавіка 2022.
104. ↑ Тина Кароль представила сразу 7 новых клипов (нявызн.). Elle – модний жіночий журнал (9 сакавіка 2018). Архівавана з першакрыніцы 15 лютага 2022.
105. ↑ “Внезапно”. Вышел клип Тины Кароль. Видео (нявызн.). gordonua.com. Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2022.
106. ↑ Тина Кароль выпустила англоязычную версию композиции “Шаг, шаг” (нявызн.). ТСН.ua (27 красавіка 2018). Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2022.
107. ↑ Вышел новый клип Тины Кароль на песню “Мужчина моей мечты” (Видео)(руск.) . Телеграф (24 мая 2018). Архівавана з першакрыніцы 3 сакавіка 2022.
108. ↑ “Дикая вода”. Тина Кароль представила клип. Видео (нявызн.). gordonua.com. Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2022.
109. ↑ «Сила высоты»: Тина Кароль представила новое видео (нявызн.). JetSetter (7 снежня 2018).
110. ↑ Vogue.ua. Премьера: Бумбокс и Тина Кароль выпустили трек “Безодня” (нявызн.). Vogue UA. Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2022.
111. ↑ Сексуальная Тина Кароль в новом клипе на песню «Вабити» (нявызн.). Harpersbazaar — модный женский журнал (23 жніўня 2019). Архівавана з першакрыніцы 15 лютага 2022.
112. ↑ Тина Кароль выпустила новый жизнеутверждающий клип (нявызн.). Harpersbazaar — модный женский журнал (22 лістапада 2019). Архівавана з першакрыніцы 9 сакавіка 2022.
113. ↑ «Я не боюсь, тепер я – Вільна». Тина Кароль и Юлия Санина (THE HARDKISS) записали совместный трек и выпустили клип к фильму «Віддана»(руск.) . FILM.UA Group. Архівавана з першакрыніцы 22 лютага 2022.
114. ↑ Тина Кароль выпустила альбом и клип-трилогию “Найти своих”(руск.) . officiel-online.com. Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2022.
115. ↑ Найти своих Тина Кароль - новые песни - видео, тексты и слова - Главред (нявызн.). glavred.info. Архівавана з першакрыніцы 22 верасня 2020.
116. ↑ «Вспоминаю прошлое посекундно». Тина Кароль презентовала клип-трилогию Найти своих — видео(руск.) . NV (18 верасня 2020). Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2022.
117. ↑ Vogue.ua. Премьера: Тина Кароль представила новый сингл “Скандал” (нявызн.). Vogue UA. Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2022.
118. ↑ “Нежность в постель”. Тина Кароль выпустила клип на песню “Хороший парень” со страстным поцелуем. Видео / Новости / Бульвар Шоубиз (нявызн.). gordonua.com. Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2022.
119. ↑ Тина Кароль устроила сексуальные танцы на роликах в лифте: горячее видео(руск.) . РБК-Украина.
120. ↑ Vogue.ua. Премьера: Тина Кароль представила клип “Двойной рай” (нявызн.). Vogue UA. Архівавана з першакрыніцы 1 сакавіка 2022.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ціна Караль
• tinakarol.com афіцыйны сайт Ціны Караль.