Эдвард Станіслававіч Радзінскі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Радзінскі.
Эдвард Станіслававіч Радзінскі (нар. 23 верасня 1936, Масква, СССР) — савецкі і расійскі тэлевядучы, пісьменнік, сцэнарыст, драматург.
П’есы
- Мара мая … Індыя, 1958;
- Вам 22, старыя! 1962;
- 104 старонкі пра каханне, 1964;
- Здымаецца кіно, 1965;
- Спакуснік Калабашкін, 1967;
- Маналог аб шлюбе, 1973;
- Гутаркі з Сакратам, 1973;
- Турбаза (Пазней назва — «Пейзаж з веласіпедам і крэспаснымі сценамі»), 1974;
- Працяг Дон-Жуана, 1978;
- «А ці існуе каханне?» — Пытаюць пажарныя, 1979;
- Лунін, або смерць Жака, запісаная ў прысутнасці Гаспадара, 1979;
- Тэатр часоў Нерона і Сенекі, 1982;
- Яна ў адсутнасці кахання і смерці, 1982;
- Старая актрыса на ролю жонкі Дастаеўскага, 1984;
- Спартыўныя сцэны 1981 года, 1986;
- «Я стаю ля рэстарана — замуж позна, здохнуць рана», 1987;
- Наш Дэкамерон, споведзь пасынка стагоддзя, 1988;
- Поле бою належыць марадзёрам, 1995;
- Кат: размовы на шляху да гільяціны, 2007
Зноскі
- ↑ Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 21 ліпеня 2015.
- ↑ Edvard Radzinsky // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Edward Stanislawowitsch Radsinski // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.