Эн Хеберляйн

Эн Хелен Хеберляйн, народжаная Хольмстром (швед. Ann Helen Heberlein; 22 чэрвеня 1970)[2] — шведская навукоўца і аўтарка, якая шмат піша пра тэалогію і этыку. Найбольш вядома дзякуючы аўтабіяграфічнаму апісанню жыцця з біпалярным засмучэннем, Jag vill inte dö, jag vill bara inte leva (2008; «Я не хачу паміраць, я проста не хачу жыць»).

Балатавалася ў парламент на агульных выбарах 2018 года ў якасці прадстаўніка Умеранай партыі.

Кар’ера

Хеберляйн абараніла дысертацыю Kränkningar och förlåtelse (Злоўжыванні і прабачэнне) у Лундскім ўніверсітэтце ў 2005 годзе. Тэзісы ў дысертацыі тычыліся віны, сораму, маральнай адказнасці, злоўжыванняў і прабачэння.[3]

У студзені 2007 года яна пачала выкладаць практыку філасофіі ў Стакгольмскім універсітэце, працуючы над праектам пра сістэму крымінальнага правасуддзя.[4] З 2009 года Хеберляйн працавала ва Лундскім ўніверсітэтце.[5]

Яна напісала «Den sexuella människan» у 2004 годзе і зрабіла свой уклад у «Systematisk teologi» (Martinsson, Sigurdson & Svenungsson, 2007).[6] У 2008 годзе Хеберляйн выдала кнігу «Det var inte mitt fel! Om konsten att ta ansvar».[7]

Хеберляйн таксама з’яўляецца аўтаркай і аглядальніцай газет Sydsvenskan і Dagens Nyheter, а таксама раней пісала калонкі для Expressen і Axess.[8] У яе таксама ёсць рубрыка ў хрысціянскай газеце Kyrkans tidning.[9][10] Акрамя таго, яна стала вяла перадачу Tankar för dagen на радыё Sveriges Radio P1.[11] Улетку 2009 года Хеберляйн была адной з вядучых знакамітасцяў на радыё-шоу Sommarpratarna.[12]

У 2008 годзе Хеберляйн выдала «Jag vill inte dö, jag vill bara inte leva», аўтабіяграфічную кнігу пра яе жыццё з думкамі пра самагубства і моцнай трывожнасцю і біпалярным засмучэннем, якая прыцягнула да яе ўвагу па ўсёй краіне. У 2012 годзе па яе кнізе паставілі спектакль у Драматычнай тэатры Кунглігі ў Стакгольме.[13]

24 мая 2016 года, Хеберляйн пайшла з Sydsvenskan, сцвярджаючы, што культурны рэдактар Ракель Чукры забараніла ёй пісаць крытычна аб іміграцыі або ісламе на сваёй асабістай старонцы ў Facebook.[14] Чукры адмаўляла ў інтэрв’ю, што звярталася з такой просьбай.

26 студзеня 2018 года Kickstarter забараніў краўдфандынг Хеберляйн за кнігу «Згвалтаванне і культура — даследаванне групавога гвалту ў Швецыі 2012—2017»,[15] якая стала навіной у асноўных СМІ Швецыі.[16] 30 студзеня 2018 года Хеберляйн паведаміла, што ёй удалося прыцягнуць крыху больш за 1 мільён шведскіх крон з дапамогай краўдфандынгу прыблізна ад 5000 прыхільнікаў праз іншыя каналы.[17]

Бібліяграфія

• Den banala godheten. Greycat Publishing (2017)
• Gud, om vi ska talas vid du och jag måste jag vara helt ärlig. Bonnier (2015)
• Etik: människa, moral, mening: en introduktion. Bonnier (2014)
• Ett gott liv. Albert Bonniers förlag (2011)
• En liten bok om ondska. Albert Bonniers förlag (2010)
• Jag vill inte dö, jag vill bara inte leva. Weyler förlag (2008)
• Det var inte mitt fel! Om konsten att ta ansvar. ICA bokförlag (2008)
• Kränkningar och förlåtelse. Thales förlag (2005)
• Den sexuella människan. Etiska perspektiv. Lund (2004)

Зноскі

1. ↑ LIBRIS — 2015. Праверана 24 жніўня 2018.
2. ↑ Sveriges Släktforskar association CD-Sveriges befolkning 1970
3. ↑ Ann Heberlein(нявызн.). Avhandlingar.se. Праверана 15 May 2014.
4. ↑ Ann Heberlein lämnar Svenska kyrkan(шведск.) . Kyrkans Tidning (14 жніўня 2008). Архівавана з першакрыніцы 10 November 2014. Праверана 15 May 2014.
5. ↑ Ann Heberlein(нявызн.). The Faculties of Humanities and Theology, Lund University (30 жніўня 2009). Архівавана з першакрыніцы 20 May 2014. Праверана 15 May 2014.
6. ↑ Finns det ett alternativ?(шведск.) . Kyrkans Tidning (20 жніўня 2008). Архівавана з першакрыніцы 17 May 2014. Праверана 15 May 2014.
7. ↑ Det var inte mitt fel! Om konsten att ta ansvar, Ann Heberlein, 9789153430407, Inbunden(нявызн.). Icabokforlag.se. Архівавана з першакрыніцы 22 October 2013. Праверана 15 May 2014.
8. ↑ Ann Heberlein: Ett gott liv(нявызн.). Expressen (14 кастрычніка 2011). Праверана 15 May 2014.
9. ↑ Finns det ett alternativ?(нявызн.) (20 жніўня 2008). Архівавана з першакрыніцы 17 мая 2014. Праверана 15 May 2014. (in Swedish). Kyrkans Tidning. 20 August 2008. Archived from the original on 17 May 2014. Retrieved 15 May 2014.
10. ↑ Ann Heberlein(нявызн.). Праверана 15 May 2014.
11. ↑ Ann Heberlein - Serier av Tankar - Tankar för dagen(нявызн.) (11 лістапада 2009). Праверана 15 May 2014.
12. ↑ Ann Heberlein - Sommar- och Vintervärdar G H I - Sommar & Vinter i P1(нявызн.) (16 ліпеня 2009). Праверана 15 May 2014.
13. ↑ Jag vill inte dö, jag vill bara inte leva(нявызн.). Dramaten.se. Архівавана з першакрыніцы 13 August 2013. Праверана 15 May 2014.
14. ↑ Ann Heberlein rasar mot Sydsvenskan – avslutar samarbetet(нявызн.). Bonnier Business Media. Праверана 29 May 2016.
15. ↑ Archived copy(нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 8 April 2019. Праверана 10 January 2020.
16. ↑ Kickstarter stoppar finansieringen av Heberleins nya bok om våldtäkt(нявызн.). Dagens Nyheter (26 студзеня 2018). Архівавана з першакрыніцы 27 January 2018. Праверана 27 January 2018.
17. ↑ Efter stoppade kampanjen: Heberleins bok om våldtäkter blir verklighet(нявызн.). Sveriges Television (30 студзеня 2018). Архівавана з першакрыніцы 30 January 2018. Праверана 30 January 2018.