wd wp Пошук:

Юзаф Эмануэль Працлаўскі

Юзаф Эмануэль Працлаўскі (Восіп Антонавіч Пржэцлаўскі) (польск.: Józef Emmanuel Przecławski; 1799 ці 19 снежня 1800, Ружаны Слонімскага павета Літоўскай губерні10 снежня 1879, Цвер) — журналіст, дзяржаўны дзеяч Расійскай імперыі, польска-расійскі публіцыст, мемуарыст, выдавец штотыднёвіка «Tygodnik Petersburski», цэнзар, член Савета Міністэрства ўнутраных спраў Расійскай імперыі па справах кнігадрукавання. Сябра Адама Міцкевіча.

Біяграфія

Нарадзіўся 19 снежня 1800 года (паводле іншай інфармацыі — у 1799 годзе) ў Ружанах Слонімскага павета тагачаснай Літоўскай губерні (цяпер — Пружанскі раён Брэсцкай вобласці) ў сям’і старажытнага шляхецкага роду герба «Глаўбіч».

У 1815—1817 гадах навучаўся на фізіка-матэматычным аддзяленні Віленскага ўніверсітэта, слухаў лекцыі разам з паэтам Адамам Міцкевічам. У 19 гадоў скончыў універсітэт з ступенню кандыдата філасофіі і ў 1818 годзе паступіў на пасаду сакратара пры Слонімскім павятовым маршалку шляхты. Праслужыў на гэтай пасадзе больш за тры з паловай гады і ў 1822 падаў у адстаўку. Належаў да масонскай ложы.

З лютага 1824 года служыў у Санкт-Пецярбургу ў канцылярыі Міністэрства ўнутраных спраў Расійскай імперыі. Выконваў абавязкі дзяжурнага па ўваходнай карэспандэнцыі пры кіраўніку міністэрствам В. Ланскім, даўнім знаёмым яго бацькі Антона Працлаўскага, калі Ланской быў Гродзенскім губернатарам у 1803—1813 гадах.

У 1829 годзе пакінуў службу і перайшоў «на ўласнае ўтрыманне» (гэта значыць бяз жалавання) у камісію па пабудове Ісакіеўскага сабора пад кіраўніцтвам Ланскога. Тады ж атрымаў дазвол выдаваць у Санкт-Пецярбургу газету на польскай мове «Tygodnik Petersburski».

У 1833 годзе на просьбу М. Сперанскага быў пераведзены ў Камісію для рэвізіі і складання законаў Царства Польскага і неўзабаве атрымаў пасаду «галоўнага перакладчыка рускай мовы». З 1839 (1840) года з’яўляўся кіраўніком канцылярыі гэтай камісіі да яе ліквідацыі ў 1863 годзе.

Восіп Працлаўскі даслужыўся да чыну стацкага саветніка (1841), у 1847 годзе стаў правадзейным стацкім саветнікам, а з 1858 года ён быў таемным саветнікам.

З 1853 года таксама з’яўляўся сябрам Галоўнага ўпраўлення цэнзуры ад Царства Польскага. у 1860—1865 гадах быў членам Савета Міністэрства ўнутраных спраў Расійскай імперыі.

Юзаф Працлаўскі таксама ўваходзіў у склад Віленскай археалагічнай камісіі.

З пачатку 1820-х гадоў змяшчаў вершы на польскай мове ў віленскай газеце «Tygodnik Wileński». У духу польска-расійскага прымірэння з 1829 года да 1858 года выдаваў у Санкт-Пецярбургу газету на польскай мове «Tygodnik Petersburski».

Творы

  • Иосафат Огрызко и его польская газета «Слово», замечания на статью г. Берга в «Русском Арх.» 1870 г. — Русский архив. 1872, с. 1031—1055.
  • Ещё о польском катехизисе. — Санкт-Петербургские ведомости. 1872, № 294.
  • Несколько слов по поводу «ответа» г. Берга на мои замечания на его записки о польских заговорах и восстаниях. — Русский архив. 1872, с. 1553—1576.
  • Калейдоскоп воспоминаний Ципринуса. 1811—1871 гг. Николай Николаевич Новосильцев. — Русский архив. 1872, кн. 3, с. 1075—1769.
  • Калейдоскоп воспоминаний Ципринуса. 1811—1871 гг. Адам Мицкевич — Русский архив. 1872, с. 1887—1954.
  • Маршалок Пусловский — Русский архив. 1872, с. 2269—2314.
  • 1811 и 1812 гг. — Русская старина. 1872, т. V, № 4, с. 683—685.
  • Воспоминания, очерки петербургской жизни 1818—1832 гг. — Русская старина. 1874, т. XI, № 11, с. 451 и сл., № 12, с. 665 и сл. и 1890, т. LXVI.
  • Калейдоскоп воспоминаний Ципринуса. Вып. 1. Москва, 1874.
  • Александр Семенович Шишков в 1824—1828 гг. — Русская старина. 1875, т XIII, № 7, с. 383 и сл.
  • Статс-Секретарь Игнатий Туркулл — Русская старина. 1875, т. XIV, № 9, с. 131 и сл.
  • Цензура в России в 1830 — 1835 гг. — Русская старина. 1875, № 12, с. 684 и сл.
  • Беглые очерки — П. А. Муханов. — Русская старина. 1876, т. XVI, с. 545 и сл.; 1883 г., т. XXXIX, август, с. 377—406; сентябрь, с. 475—532.
  • Князь Ксаверий Друцкой-Любецкой. — Русская старина. 1878, т. XXI, с. 625 и сл., т. XXII, с. 67 и сл.
  • Фаддей Венедиктович Булгарин. — Русский сборник. 1877. Т. 2, ч. 1—2.
  • О. А. Пржецлавский. Воспоминания // Поляки в Петербурге в первой половине XIX век / Сост., предисл., подгот. текста воспоминаний О. А. Пржецлавского и коммент. А. И. Федуты. — Москва: Новое литературное обозрение, 2010. — С. 29—475. — 912 с. — (Россия в мемуарах). — 1000 экз. — ISBN 978-5-86793-816-1.

Гл. таксама

Зноскі

Спасылкі

Тэмы гэтай старонкі: Катэгорыя·Пісьменнікі паводле алфавіта
Змесціва гэтай старонкі з праектаў амерыканскага фонда «Вікімедыя» дасяжнае пад сукупнай ліцэнзіяй CC BY-SA 3.0 і GFDL.

Энцыклапедычны партал «Пісьменства беларускве» piśmienstva.viedy.be