wd wp Пошук:

Марк Сяргеевіч Харытонаў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Харытонаў.

Марк Сяргеевіч Харытонаў (руск.: Марк Серге́евич Харито́нов; нар. 30 жніўня 1937, Жытомір, Украінская ССР) — рускі пісьменнік, эсэіст, паэт і перакладчык.

Біяграфія

Нарадзіўся 30 жніўня 1937 года ў Жытоміры ў сям’і служачых. У 1960 годзе скончыў гісторыка-філалагічны факультэт Маскоўскага дзяржаўнага педагагічнага інстытута. Працаваў настаўнікам, адказным сакратаром у шматтыражнай газеце, рэдактарам у выдавецтве. З 1969 года — свабодны літаратар, зарабляў у асноўным перакладамі.

У цяперашні час жыве ў Маскве.

Творчасць

Прозу піша з 1963 года, у друку дэбютаваў як празаік аповесцю «Дзень у лютым». Першая кніга (зборнік аповесцяў таго ж назвы) выйшла ў 1988 годзе. Член Саюза пісьменнікаў Расіі і рускага ПЭН-клуба.

З 2002 года вершы друкаваліся ў часопісах «Знамя», «Арион», «Иерусалимский журнал», «Зарубежные записки».

Перакладаў з нямецкай творы Томаса Мана, Стэфана Цвэйга, Франца Кафкі, Эліяса Канеці, Германа Гесэ і іншых.

Проза і эсэістыка Харытонава перакладзеная на англійскую, французскую, чэшскую, нямецкую, галандскую, партугальскую, кітайскую, японскую, шведскую, сербскую і венгерскую мовы.

Бібліяграфія

Аповесці

  • Прохар Меньшуцін (1971)
  • Эцюд пра маскі (1972)
  • Дзень у лютым (1976)
  • Правінцыйная філасофія (1977)
  • Вартаўнік (1988)
  • Набліжэнне (1998)
  • Канвеер (2000)
  • Настаўнік хлусні (казачная аповесць для дзяцей) (2003)
  • Вузел жыцця (2011)
  • Свята нечаканасцяў (казачная аповесць для дзяцей) (2017)
  • Хірургія лёсу (2019)

Раманы

  • Два Іванф (1980)
  • Лініі Лёсу, або Куфэрак Мілашэвіча (1992)
  • Вяртанне ніадкуль (1995)
  • Праект Адзінота (1995)
  • Убачыць больш (2012)
  • Джокер, або загалоўкі ў канцы (2014)
  • Правінцыйная філасофія (трылогія) (2017)

Зборнікі апавяданняў

  • Цыкл «Галасы» (1990)
  • Amores novi (2000)
  • Поры жыцця (2007)
  • Лавец аблокаў (2008)

Зборнікі эсэ

  • Спосаб існавання (1997)
  • Стэнаграфія канца стагоддзя (2002)
  • Урокі шчасця (2009)
  • Стэнаграфія пачатку стагоддзя (2011)
  • Пуцяводныя зоркі (2014)
  • Стэнаграфія новага часу (2019)

Вершы

  • Віно пазнейшых гадоў (2017)
  • Мой век (2019)

Лісты

  • Марк Харытонаў; Барыс Хазанаў. «…Пішы, мой сябар. Перапіска. 1995—2004» (2012)
  • Марк Харытонаў; Барыс Хазанаў. «…Пішы, мой сябар. Перапіска. 2005—2011» (2012)

Узнагароды

  • літаратурная прэмія «Рускі Букер» (1992) за раман «Лініі Лёсу, або Куфэрак Мілашэвіча».
  • французская прэмія за найлепшую замежную кнігу (1997).

Зноскі

  1. Mark Sergejewitsch Charitonow // Brockhaus Enzyklopädie

Спасылкі

Тэмы гэтай старонкі: Катэгорыя·Пісьменнікі паводле алфавіта Катэгорыя·Пісьменнікі Расіі XX стагоддзя Катэгорыя·Пісьменнікі Расіі XXI стагоддзя Катэгорыя·Пісьменнікі СССР Катэгорыя·Паэты Расіі Катэгорыя·Перакладчыкі Расіі
Змесціва гэтай старонкі з праектаў амерыканскага фонда «Вікімедыя» дасяжнае пад сукупнай ліцэнзіяй CC BY-SA 3.0 і GFDL.

Энцыклапедычны партал «Пісьменства беларускве» piśmienstva.viedy.be