Пётр Андрэевіч Вяземскі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Вяземскі. Князь Пётр Андрэевіч Вяземскі (руск.: Пётр Андре́евич Вя́земский, 12 [23] ліпеня 1792, Масква — 10 [22] лістапада 1878, Бадэн-Бадэн) — рускі паэт, літаратурны крытык, гісторык, перакладчык, публіцыст, мемуарыст, дзяржаўны дзеяч. Сузаснавальнік і першы старшыня Рускага гістарычнага таварыства (1866), сапраўдны член Акадэміі Расійскай (1839), ардынарны член Імператарскай Санкт-Пецярбургскай Акадэміі навук (1841). Камергер (1831), тайны саветнік (1855), обер-шэнк (1866). Бацька гісторыка літаратуры і археаграфіі Паўла Вяземскага. Блізкі сябра і пастаянны карэспандэнт А. С. Пушкіна.
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4), ISBN 985-11-0035-8.
Зноскі
- 1 2 3 4 Белкин А. А. Вяземский // Краткая литературная энциклопедия — М.: Советская энциклопедия, 1962. — Т. 1.
- 1 2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых дадзеных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ Е. Г. Вяземский, Петр Андреевич // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1892. — Т. VIIа. — С. 719–720.