Уладзімір Дзмітрыевіч Бруй
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Бруй. Уладзі́мір Дзмі́трыевіч Бруй (нар. 8 жніўня 1948, Гарадзея, Нясвіжскі раён, Баранавіцкая вобласць, БССР) — беларускі пісьменнік, перакладчык.
Біяграфія
Скончыў Мінскі дзяржаўны педагагічны інстытут замежных моў у 1971 годзе па спецыяльнасці перакладчык англійскай і французскай моў.
У 1974—2003 працаваў настаўнікам англійскай і французскай моў у Карцэвіцкай сярэдняй школе Нясвіжскага раёна. У 2003—2007 — перакладчык у кампаніі «Совинтервод» (Расія). У 2008—2009, з 2010 — перакладчык на Гарадзейскім цукровым камбінаце.
З 2007 года на пенсіі. З 2011 — кіраўнік Мінскай абласной філіі хрысціянскага літаратурнага аб’яднання «Ласка Божая» («руск.: Благодать»).
У 2019 годзе Павел Севярынец вінаваціў кіраўніцтва Беларускага ПЭН-цэнтра ў тым, што яно не прыняло ў арганізацыю шэраг літаратараў, бо тыя з’яўляюцца хрысціянамі, у тым ліку Уладзіміра Бруя[1].
Творчасць
Публікавацца пачаў у перыёдыках: «Нясвіжскіх навінах», «Настаўніцкай газеце», хрысціянскім часопісе «Благодать».
Бібліяграфія
- «Нябесны банк: аповеды з жыцця» (2015)
- «Трэцяя Бярэзіна: аповеды з жыцця» (2016)
- «Две жизни — одна судьба: роман» (бел.: Два жыцці — адзін лёс, 2017)[2]
- «Приключения сирийца в СССР : роман в новеллах» (бел.: Прыгоды сірыйца ў СССР, 2018, пад псеўданімам Игнась Адамский)[2]
Зноскі
- ↑ «Гей-лобі і марксісты»: Павал Севярынец абвінаваціў ПЭН-цэнтар у «ганеньні на хрысьціян». Што там адказалі
- 1 2 Бруй, Владимир Дмитриевич (писатель ; переводчик ; род. 1948)(руск.) . Зводны электронны каталог бібліятэкаў Беларусі. Праверана 29 ліпеня 2020.
Спасылкі
- Жыццяпіс Архівавана 23 кастрычніка 2021. на старонцы Саюзу беларускіх пісьменнікаў