Эміль Заля
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Заля.
Эміль Заля (фр.: Émile Zola [emil zɔˈla]; 2 красавіка 1840, Парыж — 29 верасня 1902, Парыж) — французскі празаік .
Творчасць
Адзін з самых значных прадстаўнікоў рэалізму другой паловы XIX стагоддзя — правадыр і тэарэтык так званага натуралістычнага руху, Заля стаяў у цэнтры літаратурнага жыцця Францыі апошняга трыццацігоддзя XIX стагоддзя і быў звязаны з найбуйнейшымі пісьменнікамі гэтага часу («Абеды пяці» (1874) — з удзелам Гюстава Флабера, Івана Сяргеевіча Тургенева, Альфонса Дадэ і Эдмона Ганкура, «Меданскія вечары» (1880) — знакаміты зборнік, які ўключаў творы самога Заля, Жорыса Карла Гюісманса, Гі дэ Мапасана і шэрагу другарадных натуралістаў, як Анры Сеар, Леон Энік і Поль Алексіс).
Беларускія пераклады
- Апавяданні (1937), Мн.
- раман «Пастка» (1939), Мн.
- раман «Разгром» (1941), Мн.
Зноскі
- 1 2 3 Балашов В. П. Золя // Краткая литературная энциклопедия — М.: Советская энциклопедия, 1962. — Т. 2.
- 1 2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых дадзеных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ Золя Эмиль // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
- ↑ Find a Grave — 1995. Праверана 9 студзеня 2020.
- ↑ RKDartists Праверана 1 чэрвеня 2020.
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6)