Кацярына Анатольеўна Барысевіч

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Барысевіч. Кацярына Анатольеўна Барысевіч (нар. 2 жніўня 1984, Старыя Дарогі, Мінская вобласць, БССР) — беларуская журналістка[1], палітычная зняволеная.

Біяграфічныя звесткі

Нарадзілася ў Старых Дарогах[2]. Падчас навучання ў Беларускім дзяржаўным універсітэце падпрацоўвала на «Новым радыё», потым на Першым Нацыянальным канале Беларускага радыё[2]. У 2007 годзе скончыла факультэт журналістыкі БДУ па спецыяльнасці «Тэлевізійная і радыёжурналістыка». У 2007 годзе працаўладкавалася на Еўрапейскае радыё для Беларусі, але яго давялося пакінуць у 2008 годзе, калі ў офісе радыёстанцыі ў Мінску быў праведзены ператрус і ўсе супрацоўнікі павінны былі эвакуірававацца ў Варшаву. Яна засталася ў Мінску і ўладкавалася на працу ў «Камсамольскую праўду ў Беларусі», дзе з большага асвятляла крымінальную хроніку[3]. Барысевіч працавала ў газеце да студзеня 2017 года, перш чым прыняла прапанову перайсці на сайт «TUT.BY»[3].

Яна працуе на сайце «TUT.BY». Напісала пра забойства Рамана Бандарэнкі ў 2020 годзе[4]. Была арыштавана 19 лістапада 2020 года ў Мінску[5].

Справа «0 праміле»

Асноўны артыкул: Справа «0 праміле» Напісала пра забойства Рамана Бандарэнкі ў лістападзе 2020 года, паведаміўшы медыцынскую інфармацыю, што забіты быў абсалютна цвярозы, што абвергла словы Аляксандра Лукашэнкі і Наталлі Качанавай аб тым, што Бандарэнка быў п’яны[4]. За гэта была арыштавана 19 лістапада 2020 года ў Мінску, разам з журналісткай па крымінальнай справе быў затрыманы і ўрач Арцём Сарокін[5].

2 сакавіка 2021 года суд Маскоўскага раёна горада Мінска (суддзя — Святлана Бандарэнка) абвясціў прысуд: Кацярыну Барысевіч прызналі вінаватай у падбухторванні да выдавання медыцынскай таямніцы і прысудзілі 6 месяцаў калоніі, а таксама штраф у памеры 100 базавых велічынь[6]. Урач Арцём Сарокін быў прызнаны вінаватым у выдаванні медыцынскай таямніцы журналістцы і асуджаны на 2 гады пазбаўлення волі з адтэрміноўкай выканання пакарання на 1 год, а таксама пакараны штрафам у памеры 50 базавых велічыняў[6].

Апеляцыя на прысуд, разгледжаная судом горада Мінска 20 красавіка 2021 года, задаволена не была[7].

24 лістапада 2020 года міжнародная праваабарончая арганізацыя «Amnesty International» прызнала яе вязнем сумлення па справе Бандарэнкі[5]. У гэты ж дзень сумеснай заявай дзесяці арганізацый, сярод якіх Праваабарончы цэнтр «Вясна», Беларуская асацыяцыя журналістаў, Беларускі Хельсінскі камітэт, яна таксама была прызнана палітычнай зняволенай[8][9][10]. Намеснік старшыні Беларускай асацыяцыі журналістаў Барыс Гарэцкі сказаў, што ўлады змагаюцца не з праблемай, а са СМІ: «Яны думаюць, што калі прэса не будзе пісаць пра Бандарэнку, то людзі не даведаюцца пра гэта. Яны, вядома ж, усё пазнаюць, але СМІ ўсё адно трапляюць пад удар»[11].

16 снежня 2020 года шэфства над палітычнай зняволенай узяў Джэм Эздэмір, дэпутат Бундэстага[12].

У адкрытай заяве рэдакцыі «TUT.BY» ад 2 сакавіка 2021 года прыгавор Барысевіч быў названы незаконным і несправядлівым, «помстай ёй персанальна за яе працу і спробай аказаць ціск на „TUT.BY“ і іншыя незалежныя медыя», у той час як усе журналісты, рэдактары і супрацоўнікі сайта падпісаліся пад тым, каб Кацярына Барысевіч была неадкладна вызвалена[13]. З крытыкай судовага рашэння таксама выступілі прадстаўнікі Нямецкай асацыяцыі журналістаў(ням.) бел., «Рэпарцёраў без межаў», Джэм Эздэмір[14]. Святлана Ціханоўская назвала судовыя рашэнні ў дачыненні да ўрача і журналісткі доказам таго, што «для рэжыму[прыбраць шаблон] праўда стала крымінальна каральным злачынствам», туравала ёй і капітан жаночай зборнай Беларусі па баскетболе Кацярына Сныціна[14]. Беларуская асацыяцыя журналістаў таксама асудзіла турэмны прысуд у дачыненні да Кацярыны Барысевіч за яе працу[15].

Сярод іншых арганізацый, якія асудзілі зняволенне і прысуд Барысевіч, былі Еўрапейская федэрацыя журналістаў(укр.) бел., Камітэт абароны журналістаў, Міжнародны інстытут прэсы(ням.) бел.[16][17][18]. Міс Беларусь, журналіст паводле адукацыі Вольга Хіжынкова пракаментавала прысуд: «Радуюся адносна „мяккаму“ прысуду для зусім невінаватых людзей. Што гэта не пяць, не дзесяць гадоў калоніі. Вось да чаго мы дажыліся»[19]. Прадстаўніца АБСЕ па свабодзе СМІ Тэрэза Рыбейра назвала прысуд Барысевіч чарговым ударам па свабодзе СМІ ў Беларусі[20].

19 мая 2021 года Кацярына Барысевіч выйшла на волю.

12 жніўня 2021 года была названая лаўрэткай Прэміі імя Герда Буцэрыўса(руск.) бел. «Вольная прэса Усходняй Еўропы(руск.) бел.»[21].

Ацэнкі

Беларускія праваабаронцы назвалі яе «Журналістам года» (2020) (разам з Дар’яй Чульцовай і Кацярынай Андрэевай)[22][23][24].

9 красавіка 2021 года стала лаўрэаткай прэміі «Гонар журналістыкі» імя Алеся Ліпая (разам з Дар’яй Чульцовай і Кацярынай Андрэевай)[25].

14 ліпеня 2021 года стала лаўрэаткай Міжнароднай прэміі за свабоду прэсы(англ.) бел. ад Камітэта абароны журналістаў (разам з Дар’яй Чульцовай, Кацярынаю Андрэеваю ды інш.)[26].

Асабістае жыццё

Выхоўвае дачку[27].

Зноскі

1. ↑ Катерина Борсевич. Катерина БОРИСЕВИЧ(руск.) . Комсомольская правда. Праверана 11 снежня 2020.
2. 1 2 Катерина Борисевич(руск.)  (недаступная спасылка). TUT.BY. Архівавана з першакрыніцы 12 снежня 2020. Праверана 11 снежня 2020.
3. 1 2 Горецкий, Борис. Катерина Борисевич о работе с МВД: Если кому-то не угодил, просто делают вид, что тебя нет(руск.) . Беларуская асацыяцыя журналістаў (2 жніўня 2019). Праверана 1 красавіка 2021.
4. 1 2 Журналисту TUT.BY Катерине Борисевич, которая писала статью о Романе Бондаренко, предъявлено обвинение(руск.)  (недаступная спасылка). Брестская газета (29 кастрычніка 2020). Архівавана з першакрыніцы 29 лістапада 2020. Праверана 11 снежня 2020.
5. 1 2 3 Гуштын, Адар’я. Журналиста TUT.BY Катерину Борисевич перевели в СИЗО на Володарского. Письма ей почти не доходят(руск.) . TUT.BY (27 лістапада 2020). Архівавана з першакрыніцы 30 лістапада 2020. Праверана 30 лістапада 2020.
6. 1 2 Приговор по делу о «ноль промилле»: полгода колонии журналистке TUT.BY и два года с отсрочкой врачу(руск.)  (недаступная спасылка). TUT.BY (2 сакавіка 2021). Архівавана з першакрыніцы 2 сакавіка 2021. Праверана 2 сакавіка 2021.
7. ↑ Русецкая, Анастасія. Суд не задаволіў апеляцыю пракурораў у справе Кацярыны Барысевіч (бел.) . Белсат (20 красавіка 2021). Архівавана з першакрыніцы 23 красавіка 2021. Праверана 23 красавіка 2021.
8. ↑ Правозащитники признали политзаключенными журналисток Борисевич, Андрееву и Чульцову(руск.) . naviny.by (24 лістапада 2020). Архівавана з першакрыніцы 24 лістапада 2020. Праверана 11 снежня 2020.
9. ↑ Правозащитники признали журналисток Катерину Борисевич, Катерину Андрееву и Дарью Чульцову политзаключенными(руск.) . Медиазона. Праверана 11 снежня 2020.
10. ↑ Журналисток TUT.BY и «Белсат» правозащитники назвали политзаключенными(руск.)  (недаступная спасылка). TUT.BY (24 лістапада 2020). Архівавана з першакрыніцы 9 снежня 2020. Праверана 11 снежня 2020.
11. ↑ Александровская, Богдана. Ходьба по минному полю. Как в Беларуси сейчас работают журналисты(руск.) . Deutsche Welle (25 лістапада 2020). Архівавана з першакрыніцы 4 снежня 2020. Праверана 4 снежня 2020.
12. ↑ 100 Paten für politische Gefangene in Belarus: Cem Özdemir wird Pate der Journalistin Katsiaryna Barysevich(ням.) . Libereco — Partnership for Human Rights (16 снежня 2020). — «Es ist von unschätzbarem Wert, dass mutige Journalist*innen wie Katsiaryna Barysevich die Wahrheit ans Licht bringen. … Katsiaryna Barysevich ist eine von vielen beeindruckenden Frauen, die den Wandel in Belarus vorangetrieben haben.»  Архівавана з першакрыніцы 2 лютага 2021. Праверана 2 лютага 2021.
13. ↑ Редакция TUT.by назвала приговор Борисевич незаконным(руск.)  (недаступная спасылка). naviny.by (2 сакавіка 2021). Архівавана з першакрыніцы 7 красавіка 2021. Праверана 2 сакавіка 2021.
14. 1 2 Мороз, Янина. В Германии осудили приговоры по делу о “ноль промилле” (нявызн.). Deutsche Welle (2 сакавіка 2021). Архівавана з першакрыніцы 3 сакавіка 2021. Праверана 3 сакавіка 2021.
15. ↑ Belarus journalist sentenced for report on protester’s death(англ.) . Associated Press (2 сакавіка 2021). Праверана 4 сакавіка 2021.
16. ↑ EFJ demands the immediate release of Belarusian reporter Katsiaryna Barysevich(англ.) . Еўрапейская федэрацыя журналістаў(укр.) бел. (20 лістапада 2020). Праверана 4 сакавіка 2021.
17. ↑ CPJ condemns sentencing of Belarus journalist Katsiaryna Barysevich to 6 months in jail(англ.) . Камітэт абароны журналістаў (2 сакавіка 2021). Праверана 4 сакавіка 2021.
18. ↑ IPI denounces conviction of Belarus journalist Katsiaryna Barysevich(англ.) . Міжнародны інстытут прэсы(ням.) бел. (3 сакавіка 2021). Праверана 4 сакавіка 2021.
19. ↑ Колб, Аксана (2021-03-05). “Мы не маем права спыняцца” (in be). Новы Час (9 (717)): 1. ISSN 2218-2244.
20. ↑ ОБСЄ засудила вирок журналістці TUT.BY у «лікарській справі»(укр.) . Укрінфарм (4 сакавіка 2021). Праверана 1 красавіка 2021.
21. ↑ Кепински, Ольга. Все награды Free Media Awards присуждены белорусским журналистам(руск.) . Euronews (12 жніўня 2021). Архівавана з першакрыніцы 12 жніўня 2021. Праверана 12 жніўня 2021.
22. ↑ Названы лауреаты Национальной правозащитной премии(руск.) . Праваабарончы цэнтр «Вясна» (10 снежня 2020). Праверана 11 снежня 2020.
23. ↑ Есть такая профессия! “Журналистами года” правозащитники пр(руск.)  (недаступная спасылка). Белорусский партизан (10 снежня 2020). Архівавана з першакрыніцы 10 снежня 2020. Праверана 11 снежня 2020.
24. ↑ «Журналистами года» правозащитники назвали трех арестованных по уголовным делам журналисток, в том числе и Катерину Борисевич(руск.) . TUT.BY (10 снежня 2020). Архівавана з першакрыніцы 10 снежня 2020. Праверана 11 снежня 2020.
25. ↑ Катерина Борисевич, Катерина Андреева и Дарья Чульцова удостоены премии «Гонар журналістыкі»(руск.) . Брестская газета (9 красавіка 2021). Архівавана з першакрыніцы 9 красавіка 2021. Праверана 10 красавіка 2021.
26. ↑ Журналістка Кацярына Барысевіч узнагароджаная прэміяй «За свабоду прэсы 2021» (бел.) . Еўрапейскае радыё для Беларусі (14 ліпеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 14 ліпеня 2021. Праверана 14 ліпеня 2021.
27. ↑ Катерина Борисевич, журналистка TUT.BY, обвиняемая по уголовному делу(руск.) . Press Club Belarus. Архівавана з першакрыніцы 30 студзеня 2021. Праверана 30 студзеня 2021.

Спасылкі

• Старонка Кацярыны Барысевіч на сайце Праваабарончага цэнтра «Вясна»

У іншым моўным раздзеле ёсць больш поўны артыкул Борисевич Катерина Анатоліївна(укр.)  Вы можаце дапамагчы праекту, пашырыўшы бягучы артыкул з дапамогай перакладу.